Crystal Academy (The Magical World)

Chapter 29: New Life

(Mei's P.O.V)

"Ano bang nangyayari? Bakit ka umiiyak? Alam mo bang nag alala sa iyo si kei? Alam niya bang–

"Vince. Vince pasensiya na" Sabi ko kaya napa atras siya nang konti

"Hi-hindi pwede" sabi niya dahilan kaya naman napa upo siya sa harapan ko

Nahihirapan narin kasi ako tumayo nakakawalang gana naghihina ang mga tuhod ko simula nang malaman ko ang mga nangyayari

"Pasensiya kana at hindi ko naitupad ang pangako natin noon" sabi ko

Siya naman nakatingin parin sa malayo pero di ako tinitignan

"Pero ngayon si ke-kei yung" hindi ko matapos tapos ang sasabihin ko dahil alam kong hindi na siya ang mahal ko ngayon hindi na si vince ang mahal ko kaya di ko ma tanggap ang mga nangyayari ngayon

"Shh, tahan na alam naman nating dalawa kung ano ang tama. Pinapunta kita kay kei dahil alam kong siya ang dapat sa tabi mo at hindi ako" paliwanag niya. "mahalin mo kung sino ang mahal mo diyan sa puso mo, mahalin mo kung sino ang gusto nang puso mo dahil Mei nakaraan mo nalang ako tanging alaala mo nalang ako naintindihan mo ba? Hindi bumalik ang alala mo para bumalik din sa dapat mong balikan. hindi yan si mei hindi yan gagawin ni mei, sundin mo lang ang puso mo ayos na ako non" paliwanag niya sa akin. kaya naman napa yakap ako sa kanya at niyakap niya rin ako pabalik

Yakap na mahigpit na mahigpit at bumulong ako sa kanya dahilan kaya mas napa higpit pa ang yakap niya sa akin

"I miss you"

(Ira's P.O.V)

Tumakbo ako dahil gusto kong mapag-isa simula nang malaman ko ang totoo parang di ko parin paniwalaan.

Bakit? Saan ako nag kamali? Bakit sa lahat ganito pa ang igaganti nila sa akin? Sa amin?

Habang ako nandito nag lalakad mag isa biglang may naramdaman naman ako na kamay na humawak sa kanang balikat ko.

"Tama ba ang hula ko?" Tanging sabi niya sa akin habang di ko naman siya nililingon

"Oo" sa sagot kong iyon biglaan niya nalang ako hinila palapit sa kanya at pinaharap

"Kung totoo bakit kailangan mo pang tumakbo? Kinakahiya mo na ba ako?"

"Hindi ganun, hindi ganun yun kei pero kasi kahit anong gawin nating dalawa alam natin na hindi na iyon maibabalik pa kahit anong gawin natin"

"Ira paniwalaan mo kung ano ang iniisip nang puso't utak m–

"Si Vince ang gusto ko" bigla kong sabi sa kanya nang hindi naka tingin. "Yun ang sinasabi nang puso at utak ko ngayon" sabi ko naman tsaka ko siya tinignan

Nung una ay nagulat siya pero maya't maya lang ay nag iba ang kanyang itsura tsaka ito ngumiti

"Well I just want to make sure that you really do love him"

"Kei?"

"Wag kang mag alala, just be happy with him Ira and I'm just here to say something important to you" lumapit siya sa akin at tinignan ako sa mga mata "I think this is the time for us to end this.... Goodbye Bianca" sa sinabi niyang yun ang dahilan kaya ako napa iyak ulit

Niyakap niya naman ako tsaka pinapatahan

Yung paalam na iyon ay hindi dahil ayaw niya na sa akin, ang paalam na yun ay para kay bianca na nakilala niya, para sa taong minahal niya

"Salamat"

(Blaire's P.O.V)

Umiiyak parin ako ngayon hindi ko alam kung ano ba talaga ang dapat kong sabihin sa kanya Hanggang sa narinig kong may tumawag sa akin