luv me again.

Part 27 [ژانویه]

- [ من روز بیست‌ و دوم ژانویه مقابل پیانو نشستم و با لمس کلاویه ها متوجه شدم خاطرات می‌تونن صدا داشته باشن..
صدایی که ده سال وجود داشتنت تو قلبم رو برام تداعی می‌کنه، صدایی از جنس تو.. سنیور ته!

_کیم‌جونگ‌کوک. "
.
.

-" می‌خوام کمکت کنم "
جی‌وونگ گفت و دو آرنجش رو روی میز گذاشت.

جونگ‌کوک به صندلی تکیه داد
-" برای؟ "

-" هرچیزی، نمی‌دونم
برگشتن تهیونگ، زندگیت، هرچیزی که توش کمک لازم داشته باشی "

-" ممنونم ازت اما جیمین و یونگی هستن "

جی‌وونگ مکثی کرد
-" اما بعید می‌دونم اونارو درگیر کنی، من داوطلبانه می‌خوام کمکت کنم "

جونگ‌کوک نگاه کنجکاوی انداخت
-" دلیلت چیه؟ "

-" خوشحالیت؟ حالت که خوب باشه می‌تونم با خیال راحت برگردم به ژاپن
من فقط احساس مسئولیت می‌کنم امیدوارم که درکم کنی، هرچند که اجبار نیست.. پیشنهاده "

جونگ‌کوک بدون این‌که چیزی از برنامه‌ش با جونگده رو لو بده جواب داد
-" لوکاس جکسون، می‌شناسی؟ "

-" می‌تونم پیداش کنم "

-" اگه می‌خوای کمکم کنی، لطفا سازمانی که مدیریتش با اونه رو پیدا کن، باید اونجا به دیدنش برم "

جی‌وونگ مصمم سر تکون داد
-" چیزی ازش داری؟ عکس، شماره، آدرس خونه یا.."

-" هرسه رو دارم، فقط می‌خوام اونجارو پیدا کنم "

-" چرا اونجا؟ دلیل خاصی داره؟ "

جونگ‌کوک لبخند محوی زد
-" فقط لازمه که اونجا باهاش صحبت کنم، می‌تونی پیداش کنی؟ "

-" نهایتاً تا آخر امشب "

جی‌وونگ گفت و جونگ‌کوک سری تکون داد.

بعد از اتمام قرار نه چندان طولانی با جی‌وونگ، شروع به قدم زدن کرد

هدف خاصی نداشت، برگشتن به خونه غمگینش می‌کرد؛ خونه بدون حضور تهیونگ فاقد معنی برای جونگ‌کوک بود

برای اون مرد، خونه جای خاصی نبود
خونه جایی کنار تهیونگ بود، جایی که بشه دست‌های هم رو لمس و زمانشون رو باهم سپری کنند

احساس جونگ‌کوک چیزی فراتر از عشق داستان‌ها بود، تهیونگ کسیه که لایق زمان اونه..
کسی که باهاش سپری می‌کنه، حالا نیست
و جونگ‌کوک با خاطرات، زمانش رو می‌گذرونه.

از سمت راست پیاده رو شروع به قدم زدن کرد و هوای سرد اواسط ژانویه رو داخل ریه‌هاش کشید
-" پولاریس هرروز داره کم نور تر می‌شه "

لبخند تلخی روی لب‌هاش نشست و نگاهش رو به آسمون داد
-" و ماه پشت ابرا گم شده "

مکثی کرد و ادامه داد
-" توام از من گم شدی ته.. "