My Sweetheart [hyunin]

Bezwstydny

~Seungmin pov~

-Kochanie? Co ty tutaj robisz? - pyta mnie dziewczyna, siedząc w pokoju i zajadając się chipsami - Jestem nieogarnięta...

-W dresach i w byle jakich włosach jesteś dla mnie najpiękniejsza. - uśmiecham się i siadam koło niej, otulając ramieniem - Co oglądasz?

-A jakiś serial... Chcesz coś innego obejrzeć? Zaraz coś wybierzemy. - gada sama do siebie, a ja się śmieję, cmokając ją w szyję.

-Może obejrzymy jakieś romansidło? Wiem, że bardzo je lubisz cukiereczku... - mruczę jej do ucha, czując jak przechodzą ją dreszcze.

-D-Dobrze... - mówi trochę niepewne, zerkając na mnie i wybiera jakiś film, po czym przynosi smakołyki.

-O z tym aktorem kiedyś chciałam chodzić. O, a ten się podoba mojej mamie. A ten jest przystojny według Chrisa! - komentuje w trakcie, a ja wpatruję się w nią jak w obrazek. Jest przepiękna.

Jej słodkie oczy, które same się uśmiechają, jej różowe usta, które dodają uroku jej pięknej skórze, jej śmieszne policzki, który sprawiają, że wygląda jak aniołek. Dlaczego Bang nie powiedział mi wcześniej, że ma taką siostrę?

-Słuchasz mnie? - pyta mnie dziewczyna, a ja nie odzywam się słowem, tylko odwracam głowę jej głowę w swoją stronę i natychmiast rzucam się na jej usta, chwytając ją za biodra i kładąc na łóżku.

Całuję ją intensywnie, gładząc ją dłońmi i powoli wkładając dłonie pod jej ubranie, przez co blondynka mruczy i ciągnie mnie delikatnie za głowy, co zaczyna mi się podobać.

Schodzę niżej i zaczynam zostawiać ciemne ślady na jej szyi oraz dociskając ją do materaca. Cicho wzdycha przez co uśmiecham się pod nosem i przejeżdżam językiem po jej skórze.

-S-Seungmin... - słyszę jej niewinny głos i przygryzam jej płatek ucha, czując niemałe podniecenie.

-Cichutko maleńka... Rozkoszuj się chwilą... - szepczę niższym głosem i szybkim ruchem zdzieram jej bluzę, zaczynając robić ścieżkę mokrych pocałunków po jej ciebie i gdzieniegdzie czerwone malinki.

Ona w rewanżu ściąga moją koszulkę, a gdy widzi moje ciało, robi się cała czerwona, na co uśmiecham się pod nosem i wracam do moich czynów.

Gdy intensywnie zaznaczam jej ciało, wjeżdżam palcami pod jej spodenki i strzelam gumką od jej majtek, przez co głośno jęknęła, natychmiast zasłaniając twarz dłonią.

-Nie wstydź się kochanie. Tego mi potrzeba. - dodaję i dotykam jej zapięcia od stanika.

-Mogę? - pytam, a gdy potakuje głową, natychmiast odpinam jej biustonosz, mozolnie muskając jej rozgrzane piersi, nasłuchując jej urocze pojękiwania.

Kiedy jestem na samym dole tworzę ogromne ślady, po czym rozpinam swoje spodnie, zrzucając przy okazji te jej.

Całuję jej nogi, omijając jej krocze, by dodatkowo ją wkurzyć, aż w końcu słyszę donośne sygnały.

-N-No zrób t-to do choler-ry.

Wtedy właśnie zsuwam jej bieliznę i bardzo delikatnie przejeżdżam językiem po jej mokrym już miejscu intymnym, przez co czuję jak cała się spina i delikatnie wygina, wydając z siebie rozkoszne dźwięki.

Zaczynam droczyć się z nią, odsuwając się i przysuwając, aż w pewnym momencie zaczynam robić małe kółeczka.

-K-Kurwa mać... - jęczy, a ja śmieję się pod nosem i wracam do jej ust, uciszając ją i bawiąc się palcami na jej waginie.

Nagle czar prysł. Ktoś wszedł do domu.

-Już jestem Misun! - tylko tego brakowało. Bang.

-Dokończymy następnym razem kochanie. - mruczę i natychmiast się ubieram, tak samo jak dziewczyna.

-Poczekaj. - zatrzymuje mnie jej dłoń, gdy chcę wyjść z pokoju - Kocham cię.

-Ja ciebie też. Najbardziej na świecie. - składam jej słodki pocałunek, a następnie wychodzę, prawie zderzając się z przyjacielem.

-O cześć Min. Byłeś u Marie? - pyta mnie jakby nigdy nic, gdzie ja prawie dostaję zawału.

-Tak, o-oglądaliśmy film, ale muszę już lecieć. Jeongin mnie potrzebuje. Na razie! - rzucam i szybko opuszczam ich dom, by tylko Chris nie chciał mnie zabić, gdy zobaczy co zrobiłem.

Praktycznie wbiegam do mieszkania, wprawiając czerwonowłosego w zakłopotanie.

-A tobie co?

-J-Ja... Ja...

-Seungmin? Wszystko okej? - podchodzi do mnie, a ja mam w głowie tysiąc myśli.

-Prawie nas nakrył. - odpowiadam i siadam na kanapie, trzymając się za głowę. To był idiotyczny pomysł robić to w takich okolicznościach.

-Co? Ale... Czekaj, co?! Ruchaliście się w ich domu? Ona nawet pełnoletnia nie jest!

-Nie ruchaliśmy, ale gdyby nie przyszedł...

-Stary, a gumki przynajmniej miałeś? - pyta mnie, na co ja robię się blady. Cholera, o tym nie pomyślałem.

-No nie...

Zrezygnowany przyjaciel siada jedynie obok mnie i patrzy na mnie jednoznacznym wzrokiem.

-Idiotą jesteś czasami.

-A ty z Hyunjinem to się nie kochacie w moim domu co?

-Robimy to, ale wiemy, że ciebie nie ma! Poza tym, mogłeś jej jeszcze dziecko zrobić, a to by było już grube. Przecież Bangchan by cię zabił.

-Wiem... ale to było takie niespodziewane. Nawet nie chciałem, żeby tak wyszło no. - wzdycham i chowam twarz w dłoniach.

Czuję, jak chłopak mnie klepie po plecach i jak bardzo uważa mnie za debila.

-Następnym razem pomyśl, żebyś nie wylądował jak Minho z tą swoją laską. Chcesz może kakao?

-Tak poproszę, bo zimno tu jakoś. - mruczę i spuszczam wzrok, gdy nagle zauważam, że mam całe mokre skarpetki. Chyba z tej adrenaliny musiałem nie poczuć, że nie mam butów. Z rozmyśleń wyrywa mnie głośny trzask dobiegający z kuchni.

-Yangie? Żyjesz? - pytam, ale nie słyszę odpowiedzi, więc powoli zmierzam w tamtą stronę - Jeongin?

-Czy ty to w-widziałeś?

-Ale co? - odpowiadam i wtedy pokazuje mi coś na telefonie, ale ja nie zwracam na to uwagi.

-Najpierw wyjdź z tego szkła, bo się poranisz. - pomagam mu dojść do stołu i wtedy zaczynam oglądać filmik jakieś bijatyki.

-No i co? Zwykła bójka. - oddaję mu jego rzecz.

-To jest Hyunjin, Min. To jest do cholery Hyunjin! - praktycznie krzyczy nie wiem czy z podekscytowania, czy z przerażenia, ale krzyczy.

-Skąd wiesz, że to on? - podnoszę brew.

-Bo tylko on ma takie włosy! I to ja kupiłem mu tą koszulę! Muszę do niego zadzwonić. - rzuca i biegnie do pokoju, a ja opadam zmęczony na krzesło, myśląc kiedy mogę dokończyć swoje dzieło.

/I jak? Podoba się moim słoneczkom? Kocham was!\