Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gün boyu Ercüment'i görmeyi beklemiştim. Böyle görecek olmak aklımın ucundan bile geçmemişti. Annesini kaybetmiş küçük çocuk gibi hıçkıra hıçkıra ağlamıştı karşımda. Böyle güzel sevildiğim için çok şanslıydım. Ercüment'in güzel yüreği bana verilmiş en büyük hediyeydi.
Ayağa kalkıp bana doğru yaklaştı ve alnımdan öptü.
"Canın yanıyor mu?"
"Hayır." Dedim.
"Yalan söyleme."
"Gerçekten iyiyim." Dedim ikna etmek için. "Sen nasılsın, çok yorgun gözüküyorsun."
"Sen iyisin ya bende iyiyim."
"Ercüment gerçekten yorgun gözüküyorsun. Dün gece uyumadın mı hiç?" Diye sordum.
Hayır anlamında başını salladı.
"Neden?"
"Operasyon vardı."
"Yeni mi geldin?"
"Yok onu gece hallettikte karakolda işim bitmedi."
"Anladım. Eve git hadi."
"Ne?"
"Eve git diyorum, uyu biraz dinlen."
"Sen buradayken eve gitmeyeceğimi ikimiz de biliyoruz." Dedi.
"Ercüment lütfen bak böyle yaparsan sende hastalanırsın."
"Ben gayet iyiyim. O yüzden hiç bir yere gitmiyorum, burada kalıyorum."
Ofladım. "Niye böyle yapıyorsun?"
"Ne yapıyorum?"
"Kendine hiç dikkat etmiyorsun."
"Leyla'm, birtanem şuan konumuz ben değilim sensin."
"Ha ben ha sen ne fark eder Ercüment? Kendine dikkat etmen için illa bir şey mi olması gerekiyor?" Diye sordum.
Şuan beni anlaması gerekiyordu. O benim için ne kadar endişeleniyorsa bende onun için o kadar endişeleniyordum.
"Tamam asma yüzünü." Dedi. "Bak ben iyiyim gerçekten, yorgunluğum falan da seni görünce geçti."
Bir şey söylemedim.
"Leyla."
Cevap vermedim.
"Leyla." Dedi tekrardan. "Konuşmayacak mısın?"
"Konuşsam ne fark eder? Yine kendi bildiğini yapıyorsun?"
Derin bir nefes aldı. Tekrardan yere çöküp bir eliyle elimi tuttu, diğer eliyle de yüzümü okşamaya başladı. "Bak şuan benden eve gitmemi falan isteme tamam mı? Sen beni hastanede bırakıp gidebildin mi?"
