Gökyüzünde özgürce uçan bir kuş ve o gökyüzüne ateş eden bir savaşçının hikayesi.
Leyla özgür bir kuş, Ercüment vatanı için dağlara, taşlara gerekirse gökyüzüne ateş edecek bir savaşçcı.
Özgür kuşlar bir kafese hapsolur mu? Savaşçılar silahlarını...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kendime gelip gözlerimi açınca bir kaç saniye nerede olduğumu anlamak için etrafıma bakındım.
Yattığım yatağın sol tarafında Ercüment'i görünce "Ercüment." Dedim hızla.
Başını hemen kaldırıp bana baktı. "Güzelim." Diyerek ayaklandı. Elleriyle yüzümü okşamaya başladı. "İyi misin?"
"Hı hı." Dedim başımı sallayarak. Tamamen ayılınca neden burada olduğum, neler olduğu aklıma gelmişti. "Ercüment bebek." Dedim hızla. "Oğlumuz, oğlumuz iyi değil mi?"
"Biliyorum." Diyerek lafımı kesti. "Anlatmana gerek yok güzelim. Doktor ile konuştum, tekrar böyle bir şey olmazmış, bir sorunda yokmuş."
"Çok şükür." Diye mırıldandım.
O yaşadığım korkuyu ömrümde unutmazdım. Bana bir şey olacak diye değil, oğlumuza bir şey olacak diye korkmuştum. Daha önce hiç yaşamadığım bir korkuydu. Daha önce hiç bir şey beni böyle korkutmamıştı. Hiç bir şeyi kaybetme korkusu cnımı böyle yakmamıştı.
Gözlerim dolarken derin bir nefes aldım. Ağlamama gerek yoktu. Sonuçta oğlumuz iyiydi, ben iyiydim. Ercüment de yanımızdaydı "Ama." Dedi Ercüment. "Bir süre istirahat etmen gerekiyormuş, kendini yormaman gerekiyormuş."
"Bir şey mi var?"
"Erken doğum riski yüzünden." Dedi. "Çok dikkatli olmalıymışız."
"Oluruz." Dedim hemen.
"Olacağız bir tanem." Diyerek yanıma yaklaştı ve alnıma bir öpücük bıraktı.
"Ayrıca izin işini halletim. Doğuma kadar çalışmayacaksın."
"Ne?" Dedim hızla.
"Doğuma kadar çalışmayacaksın."
"Daha doğum iznine 3 ay var ne demek çalışmayacaksın?" Diye sordum.
"Halletim diyorum ya güzelim merak etme."
"Peki bana sormadan niye böyle bir şeyi halletin sorabilir miyim?"
Az önce kalktığı sandalyeye geri oturdu.
"Benim yerimde sen olsaydın, sende bana sormadan hallederdin Leyla." Dedi. "Normal şartlarda yapacağım bir şey değil ama konu sağlığınız. O yüzden bu konuda tartışmayalım tamam mı?"
Oldukça gergin görünüyordu. Şuan Ercüment ile tartışmak isteyeceğim en son şey bile değildi o yüzden bir şey söylemedim. Zaten ortada tartışılacak bir şey yoktu. Benimle konuşsada sonuç yine aynı olacaktı.
