"ဟဲ့ နင်မိုက်တယ်နော် ဟိဟိ ဒီလိုပုံစံလေးတောင်မတွေ့တာတော်တော်ကြာပြီ "
ပြသနာဖြေရှင်းပြီးတော့ သုံးယောက်သား ဈေးထဲ လှည့်ပတ်လျောက်နေရင်း
"ဘာလဲ ဒီလို လူဆိုးပုံစံကိုလား မေဦး"
"မဟုတ်ပါဘူး နင်ခုနကပုံစံကလေရုပ်ရှင်ထဲကလို ဒုက္ခရောက်တော့မဲ့မင်းသမီးကိုဝင်ကယ်တဲ့မင်းသားလိုပဲ ဟိ "
"အချင်းချင်းကပ်မြှောက်နေပြန်ပြီ ပြော ဘာစားချင်လို့လဲ "
"အဲ ဟို ဟိုနားက ရှမ်းခေါက်ဆွဲ "
"ဟားဟား ငါသိသားပဲ နင့်အကြောင်း လာသွားစားမယ် ရှမ်းပြည်ရောက်မှတော့ ရှမ်းခေါက်ဆွဲစစ်စစ်စားရမှာပေါ့"
သုံးယောက်သားစကားတပြောပြောနဲ့ရယ်မောရင်း ရှမ်းခေါက်ဆွဲဆိုင်သို့ဦးတည်နေသည်
"ဟဲ့ စားကောင်းတယ်ဟဲ့ ရန်ကုန်က ဟာနဲ့မတူဘူးနော် ဒါလေးကစီးစီးလေး အန်တီရေနောက်တပွဲ"
ပြောရင်း နောက်တပွဲထပ်မှာနေသူမှာ မေဦး သူကအဲ့လိုပဲအစားသန်သလိုအအိပ်လည်းသန်သည်
"နင်ကလည်း ဒီတပွဲတောင်မကုန်သေးဘူး လောဘကြီးလိုက်တာ "
"အခုချိန်မှာမှအတော်ဘဲဟဲ့ ဟိုမှာကြည့်ပါလားနောက်လူတွေဆက်တိုက်ရောက်လာတာ ကြားထဲမှာပြတ်သွားရင်လေခံသွားလိမ့်မယ် ဟဲဟဲ"
မေဦးပြောသည်မှာလည်းဟုတ်သည် ဆိုင်ရှင်အဒေါ်ကြီးလက်တောင်မလည် ခေါက်ဆွဲကိုပြုတ်ရသည်ကတမျိုး အနှစ်နဲ့နယ်ရသည်ကမျိုး ဘေးနားကအကူ၃ယောက်လည်း ဟင်းချိုထည့်ပေးတဲ့လူနဲ့ အိတ်ထဲထည့်ရတာနဲ့ စားပွဲတွေလိုကြည့်နေရတာနဲ့မအား ဆိုင်လေးကသေးပေမဲ့တော်တော်သန့်သည် ရောင်းတဲ့သူတွေကလည်းလက်အိတ်ခေါင်းစွပ်အပြည့်နှင့်
"နေခြည် နင်သိပ်မစားပါလား မကြိုက်လို့လား"
"ကြိုက်ပါတယ်ရှိန်းရဲ့ အစားကောင်းစားနေတဲ့အချိန်မှာကိုယ်ချစ်တဲ့သူကိုသတိရတတ်တယ်တဲ့"
"အော်.... နင့်ဘဲကြီးကိုလွမ်းနေတာကို ငါတော့မလွမ်းဖူးတော့ကိုယ်ချင်းမစာတတ်ဘူး ဟိ "
