MATTHEO RİDDLE İLE HAYAL ET ( Askıda.)

4

Medya: Mattheo Riddle

Dudaklarında hissettiğim baskıyla bilincim açıldı.

Mattheo: Hadi y/n! Hadi aç gözünü!

Göğsümde hissettiğim baskıyla beraber gözlerimi açtım ve deli gibi öksürmeye başladım.

Mattheo: Olamayan tanrıya şükürler olsun!

Karanlık gökyüzüne baktım. Yaşıyordum... Etrafıma bakındım, göl kenarındaydık. Babam yoktu, yaşıyordum...

Doğruldum ve Mattheo'ya döndüm. Sırılsıklamdı, saçları alnına dökülmüştü. Yorgun görünüyordu.

Mattheo: İyi misin?

Kafamı salladım. Bipolardı bu galiba. Önce trene kilitle sonra göle at. En son gel özür dile. Oldu paşam, başka?

Mattheo: Haklısın, özür dilerim.

Y/n: Zihnimden uzak dur Riddle.

Yavaşça ayağa kalktım Hogwarts'ın olduğu kıyıdaydık. Hogwarts'a doğru yürümeye başladım. Mattheo omzundan tutup beni durdurdu.

Mattheo: Bekle, ben... Yani ... Üzgünüm seyrenlerin olduğunu düşünmemiştim.

Y/n: Lütfen Mattheo bu gecelik bu kadar yeter, üşüyorum ve çok yorgunum. Merat etme Dumbledore'a söylemeyeceğim.

Omzumdan tutmaya devam etti ve diğer eliyle asasını çıkarıp bizi cisimledi.

Slytherin ortak salonuna geldiğimizde ilk yaptığım şöminenin önüne geçip ısınmak oldu. Mattheo hiç bir şey demeden yanıma oturdu. Ona döndüm. O da ıslaktı, üşümüş olmalıydı. Geri önüme döndüm.

Y/n: Neden yaptınız bunu?

Derin bir nefes verdi.

Mattheo: Biz... Sadece eğlenmek istemiştik.

Güldüm, sinirlerim bozulmuştu.

Y/n: Çok eğlenmiş olmalısınız.

Mattheo: Sadece ıslanırsın ve yüzerek kıyıya çıkarsın sanmıştık.

Y/n: Evet, ıslandım.

Bana döndü.

Mattheo: Yatakhanemin camı göle bakıyor. Seni gördüm, çıkabilirsin sanmıştım.

Y/n: Bende çok şey sanmıştım Mattheo.

Mattheo: Özür diledim ya işte, daha ne istiyorsun?

Y/n: Haklısın, eğer ölseydim bir özür yeterli olurdu emin ol.

Ayağa kalktım.

Y/n: Asamı ver.

Cübbesinin cebinden asamı çıkardı, bana uzattı. Hala soğuktan titreyen ellerimle asamı aldım.

Y/n: Accio!

Bavulum arkamda belirdi. Mattheo'yu yalnız bırakarak bavulumu aldım ve ortak salondan çıktım. Normalde bu saatlerde ortak salonlardan veya yatakhanelerden çıkmak yasaktı fakat yatakhanemi bilmiyordum ve Dumbledore'a sormalıydım. Kapıya gelince fısıldadım.

Y/n: Limon Şerbeti.

Kapı açıldı ve yavaşça merdivenlerden çıkmaya başladım. Dumbledore masasında bir şey okuyordu.

Y/n: Merhaba Prf. Bu saatte rahatsız ettiğini için üzgünüm.

Kafasını kaldırdı ve gözlüğünü eliyle ittirerek bana döndü.

Dumbledore: Merhaba y/n. Bu saatte bavulunla gelmenin önemli bir sebebi olduğunu var sayıyorum. Sorun nedir?

Y/n: Bir sebepten ötürü Hogwarts'a ancak bu saatte varabildim. Yatakhanemi bilmiyorum da.

Kafasıyla onayladı ve çekmeceden bir parşömen çıkardı.

Dumbledore: 4059 numaralı yatakhane Y/n. Mattheo ve Tom Riddle ile kalıyorsun. İyi akşamlar.

Gözlerim sonuna kadar açıldı.

Y/n: Ne?

Kafasını tekrar okuduğu şeye çeviren Dumbledore bana bakmadan cevapladı.

Dumbledore: 4059 numaralı yatakhane.

Zorlukla adımlayarak odadan çıktım. Koridora indiğimde hala ne yapacağımı bilmiyordum. Sanki başka oda yokmuş gibi...

Slytherin ortak salonuna yürürken ne yapacağımı düşünüyordum. Yatakhanelerin olduğu kısıma gittim ve 4059 numaralı yatakhaneyi aramaya başladım. Mattheo ve Tom'la kalmak gerçekten korkunç olacaktı.

Sonunda yatakhaneyi bulduğumda derin bir nefes aldım ve kapıyı tıklattım.

"Ne var?"

Uykulu gelen ses sanırım Tom'a aitti. Kapı kolunu yavaşça çevirdim ve kilitli olmayan kapıyı açtım. Açmaz olaydım...
Tom altında dizlerine kadar gelen bir şortla çıplak duruyordu...

Selaamm! Uzun bir bölüm oldu!! Umarım sevmişsinizdir.

Okunmalar artıyor fakat oy veren yok. Lütfen oy vermeyi unutmayın<33.