MAVİ AY (Tamamlandı)

GİRİŞ

2005

Küçük kız elinde sıkı sıkı tuttuğu ipiyle kaldırıma çökmüş, akranlarının oyunlarına seyirci oluyordu. Onlarla oynamayı ne kadar çok istediğini düşündü. Düşündükçe daha çok istedi. Elindeki ipine bakarken çocukların ilgisini çekebilmeyi
umuyordu. Çekinerek kaldırımdan destek aldı ve ayağa kalktı. Onlara doğru adım adım giderken çocukların ondan haberi dahi yoktu. Yakar top oynayan kızlı erkekli grupları, kaldırımda oturmuş kendi yaptıkları incik boncuğu eski bir kasanın üzerine dizen kızları gördü.

Mesafe kısaldıkça midesinde bir bulantı hissetti. İpini daha sıkı tutarken bunun hiç iyi bir fikir olmadığına inanmak üzereydi. Belki de hemen şimdi eve çıkıp televizyon seyretmesi ya da okuldan verilen ödevlerini yapması ona daha iyi hissettirecekti. Daha güvenli hissettirecekti.

Kızların yanına ulaşmak üzereyken yokuş aşağı deli gibi koşan bir adam, arkadan ona çarpıp dizleri üstüne yere kapaklanmasına sebep oldu. İpi elleri arasından kayıp giderken ilerideki kızların kıkırtılarını duydu. Hissettiği utançla başını yerden kaldırmaktan kaçındı. Arkasından gelen adam ıslak elleriyle omzunu tuttu.

''İ-iyi misin? Dur seni kaldırayım.''

Nefes nefese kıza yardım etmeye çalışırken kız kafasını çevirdi. ''İyiyim.''

Onunla alay etmek üzere hazırda bekleyen kızları görmemek için hemen adama baktı. Üstü başı sırılsıklam, saçları karman çormandı. Koşmaktan kızarmış suratı şok içindeydi. Kız ona uzunca süre baktı.

''Neden ıslaksınız?''

Adam yeniden koşmaya hazırlanacakken kızın sorusuyla durdu. Vücudu deli gibi titriyordu, etrafına yolladığı bakışlarından görüldüğü üzere büyük bir şok ve korkunun içindeydi.

''Ben...''

Titrek sesi doğru kelimeleri seçemeyince kesildi. Yer yer beyazlamaya başlamış saçlarına geçirdi elini. Dudakları arasından sıkkın bir nefes çıkıp gitti.

''Ben... Önce bana bir sorunun cevabını verir misin? ''

Kız kafasını aşağı yukarı salladı. Adam hafifçe tek dizinin üzerine eğildi ve kızla göz teması kurmaya çalıştı.

''Burası... Burası neresi? Biliyor musun? Buranın adını... Biliyor musun?''

Kızın anlamayacağı düşüncesiyle elleriyle etrafını gösteriyor, söylediği kelimelerden daha fazlasını anlatmaya çalışıyordu. Kız birkaç saniye sessiz kaldıktan sonra, ''Kadıköy.'' dedi. Adamın gözleri iri iri açılırken, ''K- Kadıköy? İstanbul, Kadıköy?'' dedi.

Kız yeniden kafasını salladı. Adam elini yüzüne götürüp çenesindeki sakalları karıştırmaya başladı. Allak bullak olmuş kafasını bir türlü toparlayamıyordu.

''Kayıp mı oldunuz?''

Kızın sözleriyle adam nihayet gözlerini sabit bir noktaya odaklayabildi. Ona bakarken kaşları umutsuzca şekil aldı ama buna rağmen güçlükle gülümsemeye çalıştı. En azından denedi. Nemli ellerini kızın kızıl saçlarına götürdü ve sanki kendi endişesinin ona geçmemesi için usulca saçını okşadı.

''Hayır.'' dedi. ''Başka... Başka bir şey oldu.''