ရန္ကုန္တြင္ ပူျခစ္ေတာက္ေနသေလာက္ ေအးသာယာၿမိဳ႔ကေလးကား ေအးျမၿငိမ္သက္လို႔ေနသည္။ မနက္ခင္းအေစာပိုင္းေရာက္သြားသည္မို႔ ေဆာင္းတြင္းမဟုတ္သၫ့္တိုင္ ျမဴမႈန္မ်ားျဖင့္ မပီဝိုးတဝါးၾကားမွပင္ လွပလို႔ ေနပါေသး၏။ ျမဴေတြၾကားထဲမွာ တစ္ခ်က္ခ်က္ေပၚလာသၫ့္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔ေပၚတက္သၫ့္ ေတာင္ေပၚပတ္လမ္းကလည္း အိပ္မက္ဆန္ဆန္။ ကားဝန္းထဲကေန ထြက္ၿပီး လမ္းမေပၚတက္လိုက္တာနဲ႔ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႔မ်ား၏ ျပယုဂ္အျဖစ္ ဆိုင္ကယ္မ်ား လူးလာေခါက္တုန႔္။ သူတို႔စီးပံုက ကိုယ္ေတြေျမျပန႔္ကလိုမ်ိဳး အၾကမ္းပတမ္းမ်ိဳးမဟုတ္။ အလ်င္လို ေက်ာ္တက္လိုဟန္မ်ားလည္းမရိွ။ ေအးေအးသက္သာ၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းပင္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ညီ့ကို ကေလာမွာေတာင္ ဆိုင္ကယ္သိပ္ေပးမေမာင္း။ ညီတစ္ေယာက္ဟာ လမ္းျဖဴးတယ္ဆိုၿပီး တအားၾကမ္းတတ္တာ စိတ္ကိုမခ်။ သူ႔ကိုေျပာျပန္ရင္လည္း ကေလးမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးက ျပန္ျပန္ေျပာေသးတာ။ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေက်ာပိုးအိမ္တစ္လံုးစီနဲ႔ပဲ ထြက္လာတာဆိုေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးပင္။ ထံုးစံအတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာပိုးအိတ္ထဲမွာေတာ့ ညီ့အဝတ္ေတြ ပိုပါရတာေပါ့။ ေတာင္ႀကီးေရာက္တုန္း ဖက္ရွင္ေကြၽးရမယ္ဆိုလား စကားအဆန္းေတြေျပာၿပီး အေနြးထည္ေတြ သိပ္ထၫ့္ေနလို႔ တားေတာင္ယူရတဲ့အထိ။
ေတာင္တန္းဘက္ဆီကို လွမ္းၿပီးဓါတ္ပံုရိုက္ေနတဲ့ ညီ့အနားသြားၿပီး လည္ပင္းနားက ၾကယ္သီးကို တပ္ေပးရင္း
“ ညီ ကိုယ္တို႔ကားပဲ ငွားသြားမလား”
“ ေအာင္မယ္ ရန္ကုန္မ်ားမွတ္ေနလား ကားငွားလို႔ရရေအာင္ ခြိ”
“ အာ ဒီကေလး လူႀကီးကို ရယ္ေနေသး။ ဟုတ္သားပဲ ကိုယ္ေမ့သြားတာ”
“ ဟဲဟဲ မပူနဲ႔ ဘဘက ကားလႊတ္ေပးမွာ ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္း ဖုန္းလာၿပီ”
“ ဟုတ္ ဘဘ သားတို႔ေရာက္ၿပီဗ် ဪ ႀကိဳေရာက္ေနတာလား ခဏေလးေနာ္ သားရွာၾကၫ့္လိုက္မယ္ အနက္လား ဘဘ နံပတ္က ၅၇ အဲ ေတြ့ၿပီ ေတြ့ၿပီ ကိုကိုလာ ဟိုကားပဲ တက္မယ္”
ညီကေတာ့ သူ႔အရိွန္နဲ႔သူမို႔ မသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ သား၊ သား နဲ႔ ေျပာေနတာေလးကို သေဘာက်မဆံုး ေငးၾကၫ့္ေနမိတဲ့အထိ။ ညီက ၂၅ ႏွစ္အရြယ္သာ ျဖစ္လာတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ကေတာ့ ေၾကာင္ေပါက္ကေလးလိုပဲ။ ခ်စ္တာကိုး ခ်စ္တဲ့သူအတြက္ေတာ့ ညီက ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲတေစ ကာကြယ္ေပးခ်င္မိတဲ့ အမ်ိဳးသားေလးသာ။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုက လြဲၿပီး ခြၽဲတတ္တဲ့ပံုစံမ်ိဳး သိပ္ျမင္ရေလ့မရိွတဲ့ ညီ့ကို အခုလို သား၊ သားနဲ႔ ကေလးေပါက္စလိုေျပာေနေတာ့ သေဘာက်မိတာအမွန္။
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo