ဇာတ်လမ်း - ၁

118K 9.1K 445
                                    

Zawgyi

Cause you're amazing ... Just the way you are ....

ဖုန္းသံေၾကာင့္အိပ္ယာေပၚမွာဟိုလွိမ့္သည္လွိမ့္လုပ္ေနရာကထၿပီးအပ်င္းေၾကာတစ္ခ်က္ဆန႔္ကာဖုန္းကိုလွမ္းယူလိုက္သည္။

ဘယ္သူမ်ားလဲမွတ္တယ္ .........

ေသာ္က ......

အိမ္ကသိပ္ေဝးတာကိုး ... ဖုန္းဆက္ၿပီးေတာ့ေတာင္ေခၚေနရတယ္လို႔ ... ။

" ဘာလဲ ... ေျပာ ငါသိပ္မအားဘူး"

" အိပ္ေနတာမ်ား မအားဘူးတဲ့ပိတ္ထုလိုက္လို႔"

" ဟဲ့ ...... ဒါငါ့ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ ငါ့ဘာသာဘာလုပ္လုပ္ေပါ့
ေျပာစရာရွိျမန္ျမန္ေျပာ ငါဆက္အိပ္မလို႔အခုထိ
မအိပ္ရေသးဘူး "

" အိပ္ေဆးေသာက္အိပ္ေလ ၃၆လုံးေလာက္ေသာက္
ေသေသခ်ာခ်ာေလး အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္"

" နင့္ဘဲကိုသာနင္တိုက္လိုက္ .. ေမတၱာတုံးမေလး
ငါဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့မယ္"

" ဟိုး ..................ဆရာ

စတာစတာ ...
ငါ့အခ်စ္ဆုံးေလးအိပ္ေဆးေသာက္စရာလား ... ေမေမ့ဆီလာၿပီးပုံေျပာခိုင္းေလ"

ကြၽန္ေတာ္အထက္တန္းမတက္ခင္အခ်ိန္ထိ ေသာ္က
ေမေမကဂ်ဴတီလြတ္တဲ့ေန႔ခင္းဘက္ေတြမွာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုပုံေျပာျပေလ့ရွိသည္။
ပုံေျပာျပတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ကအိပ္သြားတာခ်ည္းပင္ ...။

ဒါကိုပဲေျပာလို႔မဆုံး....

" ျမေသာ္က ငါစိတ္တိုလာၿပီေနာ္နင္ေတာ္ေတာ္အားေနလား"

" ေတာ္ၿပီေတာ္ၿပီ အတည္ပဲေျပာေတာ့မယ္ငါနင့္ကိုေျပာစရာရွိလို႔"

" ေအး နင့္ပါပါးကအခုေျပာေနတယ္ေလ ေျပာ"

" မဟုတ္ဘူး ဖုန္းထဲမွာေျပာလို႔အဆင္မေျပဘူးဟ
အျပင္မွာေတြ႕မယ္"

" ဟာ ..... အျပင္မထြက္ခ်င္ပါဘူးဆိုေန"

" ေဟာ့ေပါ့ေလ ........... အသားကင္ေလးပါ ပါမယ္ "

ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္းေတာ့စဥ္းစားရၿပီ ....
ပုံမွန္ဆိုအိမ္တြင္းေအာင္းၿပီးစာဖတ္ရင္ဖတ္၊အျပင္သြားလည္း စာအုပ္ဆိုင္ေလာက္သာသြားတတ္တဲ့
ေသာ္က ....သူ႔ဆီကစားရေသာက္ရခဲတယ္။

မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်Where stories live. Discover now