Zawgyi
"ေအာင္မာ ထူးထူးဆန္းဆန္း သုံးေကာင္လုံး စုံစုံညီညီပါလား ဘယ္လိုျဖစ္လာၾကတာလဲကြ။ ေမေရ မင္း သားေတြကို လာၾကည့္ဦးေဟ့"
ညီတို႔ အိမ္ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ပန္းပင္ေရေလာင္းေနတဲ့ သူတို႔ပါပါးက လွမ္းျမင္ၿပီး သူ႔မိန္းမကိုလွမ္းေအာ္တယ္။ အန္တီေမလည္း ခ်က္ခ်င္း ေျပးထြက္လာၿပီး သား သုံးေယာက္ကို အတူတူျမင္လိုက္ရေတာ့ ေပ်ာ္သြားပုံပါပဲ။ မ်က္ရည္ေတြေတာင္ ဝဲလို႔။ သားအႀကီးရဲ႕ ပခုံးကို အေဖက ဖက္ၿပီး အေမက အငယ္ေလး ႏွစ္ေယာက္ကို ေထြးဖက္လို႔ သူတို႔မိသားစုေလး ၿပဳံးေနတဲ့ ျမင္ကြင္းက ၿပီးျပည့္စုံလိုက္တာ။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ခ်စ္ရတဲ့ေကာင္ေလးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေပ်ာ္ေနလိမ့္မလဲ။ သူအၿမဲတမ္း ျပန္လိုခ်င္ခဲ့တဲ့ သူ႔ေနရာေလ။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ လစ္လပ္မႈမရွိဘဲ အျပည့္အဝ ျပန္ပိုင္ဆိုင္ေနၿပီမဟုတ္လား။
"ဘယ္လိုလုပ္ ညီအစ္ကို သုံးေယာက္ျပန္လာၾကတာလဲ"
"သားတို႔ ကိုကို႔အိမ္သြားလည္ၾကတာေလ။ အျပန္က် ကိုဘုန္းက ျပန္လိုက္ပို႔မယ္ဆိုလို႔ ဦးျမင့္ကို ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္ မေျပာဘူးလား"
"ဦးျမင့္ကိုက ပါပါး ခိုင္းလိုက္လို႔ တန္းသြားတာ ျပန္မလာေသးဘူး။ ကိုဘုန္း လာ အိမ္ထဲဝင္"
"လာ လာ ကိုဘုန္း သားငယ္တို႔ကို ျပန္ပို႔ေပးတာ ေက်းဇူးပဲ"
ႏွစ္ေယာက္လုံးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေက်းဇူးတင္သလို ၾကည့္ေနေတာ့လည္း မေနတတ္။ ညီကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း မေမ့မေလ်ာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ကမ္းေပးၿပီး လွမ္းေခၚေနပါတယ္။ မိသားစုလိုက္ႀကီး ေပ်ာ္ေစခ်င္တာမို႔ အတူတူဝင္သြားဖို႔ လက္ျပေတာ့မွ သူ႔အေဖကို ျပန္ဖက္ၿပီး ဝင္သြားေတာ့တယ္။
"ကိုကို႔ဆီကိုေတာင္ သြားလည္ေနပါလား သားငယ္တို႔က"
"ဟုတ္တယ္ေမေမ သားတို႔ ကိုကို႔ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ ဟိုတစ္ခါ ဘန္ေကာက္က ဝယ္လာတဲ့ ဖိနပ္လည္း ေပးမလို႔ေလ"
"ဟမ္ မင္းတို႔ႏွစ္ေကာင္က မင္းတို႔အစ္ကိုအတြက္က် ဖိနပ္ေတာင္ ဝယ္လာတယ္ ပါပါးအတြက္က် ဘယ္မတုန္းကြ"
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
