ဇာတ်လမ်း - ၁၂

71.7K 6.9K 373
                                    

Zawgyi

အခ်စ္ဆုိတာဘာျဖစ္တယ္၊ညာျဖစ္တယ္ဟု
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရေလာက္သည္အထိ ကြ်န္ေတာ္
မကြ်မ္းက်င္​ေသးပါ။

ကြ်န္ေတာ္သိသမ်ွေတာ့ ရုိးရုိးေလးပါပဲ...... ။

" မနက္က်ရင္ေက်ာင္းနားက လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ
မနက္စာေကြ်းမယ္ညီ"
လုိ႕ ဖုန္းထဲကသူေျပာတဲ့အခါ

သူမျမင္ရတဲ့တစ္ဖက္ကကြ်န္ေတာ္ဟာ
တစ္ညလုံးလူးလူးလိမ့္လိမ့္
အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ေပမယ့္ မနက္ထတဲ့အခ်ိန္​
သူ႕အလုိလုိလန္းဆန္းတက္ၾကြေနတာမ်ိဳးေပါ့။

မနက္ခင္းဟာ ခါတုိင္းထက္ပုိလွေနခဲ့တယ္
ျပတင္းတံခါးကုိဖြင့္လိုက္ေတာ့အလုအယက္တုိး
ဝင္လာတဲ့ျပင္ပေလသည္ပင္ပုိ၍လတ္ဆတ္
​ေနသေယာင္။

လမ္းမက ကားဆူညံသံမ်ားကုိနားၾကားျပင္း
မကပ္ျဖစ္ေတာ့

ေရမုိးခ်ိဳးျပင္ဆင္ျပီး ကားပါကင္မွာကားသြားယူရင္း
တစ္စက္ေလးမွမ်က္နွာေၾကာမတည့္တဲ့လုံျခဳံေရးကုိ
မုန္႕ဖုိးတစ္ေထာင္ေပးခဲ့ေတာ့ဆလံအထပ္ထပ္
​ေပးေနေလရဲ႕။

မနက္အေစာၾကီးကားပိတ္ရလားလုိ႕အရင္လုိ
မဆဲေရးမိ တပြမ္ပြမ္တီးေနတဲ့ဟြန္းသံကုိလည္​း
​ေဒါသမထြက္မိေက်ာ္တက္ဖုိ႕ျပင္ေနတဲ့ကားကုိ
​ေတာင္ ၾကည္ၾကည္သာသာဖယ္ေပးလုိက္ေသးတယ္။

မသိပါဘူး မနက္စာအတူတူစားရမယ့္အေရးက
အဲ့ဒီေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းလား။

အရင္ကဆုိ ေသာ္ကတုိ႕အိမ္မွာမနက္စာစားေနက် ။
ေသာ္ကကုိယ္တုိင္ ဒါမွမဟုတ္အန္တီလုပ္ေကြ်းတဲ့
နန္းၾကီးသုပ္ေလာက္အရသာရွိတာ ကမၻာမွာမရွိဘူးလုိ႕ထင္ခဲ့တာ။

သြားစမ္းပါ .............

ဟုိကျဖင့္ နန္းၾကီးသုပ္ကုိပစ္ျပီး စပါကတီေနာက္
လိုက္သြားတာေနာက္တစ္ခါလာေျပာၾကည့္
ဘိန္းမုန္႕ေတာင္မရဘူးမွတ္

ေတာ္ျပီ .............

ၾကည္လင္ေနတဲ့မနက္ခင္းေလးေတာင္ေဒါသယထြက္လာရင္ ေနာက္က်ိသြားမယ္စိတ္ေလွ်ာ့စိတ္ေလ်ွာ့

ဖုန္းလာလုိ႕ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ကုိဘုန္း ....

" ညီေရ လာေနျပီလား ကုိယ္ အဲ့နားကစတုိး
ဆုိင္ခဏ၀င္ေနလုိ႕ ညီသြားနွင့္မလား"

မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်Where stories live. Discover now