Zawgyi
"Hello ကိုဘုန္း ဖုန္းခဏေျပာလို႔ရမလား"
"အင္း ရတယ္ လင္းခ ေျပာေလ"
"ဟို ကိုကို ခုတေလာ အလုပ္မ်ားေနလားဟင္"
"မင္းတို႔ကိုကိုလား ပုံမွန္ပါပဲ ခရီးလည္း မသြားရဘူး ဒီတေလာေတာ့ ေအးေဆးပဲထင္တယ္ ဘာလို႔လဲ လင္းခ"
"ဟုတ္လား သားတို႔ ခရီးသြားမလို႔ေလ ေမေမက မလႊတ္ဘူး ျဖစ္ေနတာ အဲဒါ ကိုကို႔ကို ဝိုင္းေျပာေပးေစခ်င္တာ"
"ဟင္ အဲဒါကို"
"ကိုကို မအားေနရင္ စိတ္ဆိုးမွာစိုးလို႔ေလ"
"ဪ လင္းခရယ္ ညီက မင္းတို႔ကို သက္သက္ႀကီးဆူမလားလို႔ ကိုယ့္အစ္ကိုကို ႀကံဖန္ေၾကာက္ေန။ ေဘးမွာ ရွိတယ္အခု ေျပာမလား ေပးလိုက္မယ္"
"ဟုတ္ ေျပာခ်င္တယ္ ကိုဘုန္း"
"ေအး ေအး ခဏ ... ညီ ဒီမွာ လင္းခ ညီနဲ႔ေျပာခ်င္လို႔တဲ့"
ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ကိုယ္လုံးကပ္ကာ အပ်င္းေကာင္လို မွီထားၿပီး ဂိမ္းေဆာ့ေနတဲ့ ညီ့ကို ဖုန္းေပးလိုက္ေတာ့ ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ယူေျပာတယ္
"ေအး လင္းခ ေျပာ"
လင္းခဆိုတာ ညီ့ရဲ႕ ညီေလး အမႊာႏွစ္ေယာက္ထဲက အႀကီးေကာင္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္နာမည္က ညီ့နာမည္နဲ႔ ဆင္တူေလးေတြပါ။ ေနအလင္းခနဲ႔ ေနအလင္းထင္တဲ့။ ညီ့လိုပဲ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးေတြ။ သူတို႔အမ်ိဳးက တစ္မ်ိဳးလုံးကို ေခ်ာၾကတာထင္ပါတယ္။ ကေလးေတြက ေအးလည္း ေအးေဆးၿပီး ယဥ္လည္းယဥ္ေက်းတယ္။ အခုဆို ၂၀ ေတာင္ျပည့္ၿပီထင္ပါရဲ႕။ ဒီေလာက္အထိ အ႐ြယ္ေရာက္လာေပမယ့္ သူတို႔အစ္ကို ေၾကာက္တာကေတာ့ အရင္တုန္းကအတိုင္း နည္းနည္းမွ မေျပာင္းလဲ။ အခုလည္းၾကည့္ ကိုကို အားလားလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို လာေမးတယ္တဲ့ေလ။ ခ်စ္လည္းခ်စ္စရာ၊ သနားလည္းသနားရပါတယ္။
ညီက ဒီႏွစ္ပိုင္းေတြမွာ အိမ္နဲ႔ျပန္အဆင္ေျပလာၿပီး သူ႔ညီႏွစ္ေယာက္နဲ႔လည္း ရင္းႏွီးလာေပမယ့္အမႊာႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သူတို႔အစ္ကိုကို ရွိန္ေနပုံကေတာ့ ေလွ်ာ့က်မသြားပါ။ တစ္ခုခုဆို သူတို႔အစ္ကိုထက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုကပ္ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ေလးလည္းေလးစားၿပီး ဘာမဆို တိုင္ပင္တတ္ၾကတဲ့ ကေလးေတြပါ။ ေျပာသာေျပာတာ ညီ့အမ်ိဳးေတြနဲ႔ ညီ့အသိုင္းအဝိုင္း တစ္ခုလုံးမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို မထီမဲ့ျမင္ ဘယ္သူမွ မလုပ္ၾကဘူး။ လုပ္လို႔မရေအာင္လည္း ညီက ေရွ႕ကေန ကာထားတာ။
YOU ARE READING
မပြိုသောကောင်းကင်၊မကြွေသောကြယ်
Romanceမပြိုဆင်းနိုင်သောကောင်းကင်ထံပါး ထာဝရမကြွေသောကြယ်အစုအဝေးများဖြင့် မဆုံးသောမျှော်လင့်ခြင်းများအပ်နှင်းခဲ့သည် နှလုံးသား၏အနက်ရှိုင်းဆုံးတွင်တည်ရှိစေ....... Cover Design by Moe Yeik Nyo
