ZERYA(BERDEL)

6.Bölüm

Medya : Zahid Acar

Instagram : zeryaofficial

Sabahtan beri bu alışverişten nasıl kurtulurum diye düşünürken şimdi onu da karşımda görmek tüm planlarımı suya düşürmüştü. Bilerek yapıyordu beyefendi benimle uğraşmak için hiçbir fırsatı kaçırmıyordu.

Yine de şaşırdığımı belli etmeyerek tam araba'nın arka kapısına uzanmıştım ki Havin hanım benden önce davranıp arka koltuğa oturdu yanına da kızı Berfin geçmişti.

Ama bunlar resmen benimle oyun oynuyorlardı anneme baktığımda onun da ön koltuğa oturmayacağını çok iyi biliyordum.

Başıma geleni kabullenip en sonunda ön koltuğa geçip oturdum. Annemde hemen ardımdan binmişti.

Emniyet kemerimi bağlayıp ona döndüğümde kaşları çatık bir şekilde eteğimin yırtmacından açılan bacağıma baktığını gördüm. Ardından kafasını sağa sola sallayarak arabayı çalıştırdı.

Bu adam daha beni tanımamıştı muhtemelen dün akşam ki konuşmalarımızdan sonra onu dinleyeceğimi falan zannediyordu. Ama daha çok beklerdi.

Arabayı sürmeye devam ederken bakışlarını bana çevirerek,"Yüzüklerin nerede?"diye sordu

Sorusu ile bakışlarım elime gidince kendimde şaşırmadan edemedim. Tabi ya dün gece banyoya geçerken çıkarmış sonrada varlığını çokta hissetmediğim için unutmuştum.

İyi de bu adam ne ara farketmişti?

"Banyoda çıkarmıştım takmayı unutmuşum."dedim mecbur bir açıklama da bulunarak

Boran sertçe bir nefes vererek,"Hep böyle unutkan mısındır?"dedi

Bakışlarımı yandan Boran'a çevirerek,"Ne oldu beğenemedin mi?"diye sordum

Boran kısa bir an bakışlarını bana çevirmiş ardından kafasını iki yana sallayarak,"Bu saatten sonra beğenip beğenmememin bir anlamımı var?"diye kendi kendine mırıldandı

Ardından tekrar bana bakarak,"Ama bu zırt pırt şu yüzüklerini takmayı unutacağın anlamına gelmiyor. Daha dikkatli ol."dedi

"Bak! Bana emir kipiyle konuşma!"dedim sertçe

"Yavaş!"dedi bakışlarını yoldan çekmeyerek

Tekrar konuşacaktım ki Havin hanımın sesiyle susmak zorunda kaldım.

"Yavrum sakin olun. Küçük bir unutkanlık bu kadar uzatmayın."dedi

"Evet kızım bir sakin olun."dedi annemde Havin hanımı onaylayarak

Havin hanımın ve annemin ılımlı tavrına karşı daha fazla uzatmayıp bakışlarımı camdan akıp giden yola çevirdim. Boran da daha fazla konuşmayıp önüne dönmüştü.

Uzun süren sessizlikten sonra arabanın bir kuyumcunun önünde durduğunu farkettim.

Hemen bakışlarımı Boran'a çevirerek,"Boran düğün falan olacakta gerçekten bu kadar şeye gerek yok istemiyorum."dedim bir umut

Daha Boran cevap veremeden arkadan Havin hanım araya girerek,

"Olur mu öyle şey kızım sen koskoca Arslanoğlu aşiretine gelin geliyorsun hiç altın'ın takın olmadan olur mu?"dedi. Kabul etmez bir şekilde .

Boran da annesini onaylıyor olmalı ki kafasını sallayarak,"Annem doğru söylüyor bu düğün için hiçbir şey eksik olmayacak! Ne gerekliyse hepsi alınacak! "diyerek konuşmama müsade etmeden arabadan indi.

Ne kadar dil döksemde anlamayacakları için onlara ayak uydurmaya karar verdim. En azından hemen şu saçma işleri bitirip kurtulmuş olurdum.

Kuyumcuya girip neredeyse yarım saat boyunca Havin hanımın seçtikleri takılara bakmıştık. Ne kadar benim seçmemi isteseler bile anlamadığımı söyleyerek kendimi geri çekmiştim. Hoş bu da Havin hanımın işine gelmiş gibi nerdeyse tüm kuyumcuyu almıştı.