ZERYA(BERDEL)

7.Bölüm

Medya: Eslem Çınar

Instagram : zeryaofficial

Odadan dışarı çıktığımız da avluda Boran ve ailesini gördüm. Yine üzerine siyah takımları çekmiş çatık kaşları ile etrafa bakınıyordu.

Bu çatık kaşlarla iki yıla kalmaz yaşlı buruşuk heriflere dönmesi kaçınılmazdı. Ben böyle şansın ta içine tüküreyim!

Boran ve ailesi nikah için salona geçecekken Boran'ın bakışları da beni bulmuş ve uzun uzun baştan aşağı yine bitmek bilmeyen süzmesine başlamıştı.

Acaba kafasında bir sorun olabilir miydi? Resmen kendimi tarifi geçmiş ya da çürük mal kakalanmış müşteri gibi hissediyordum.

Yüzüne detaylıca baktığımda ise ilk defa gözlerin de beğeni gördüğümü farkettim. Onun dışında bakışlarından başka hiçbir şey anlaşılmıyordu. Yani kapı duvar desek daha doğru olurdu.

Ben daha fazla bakışlarımı üzerinde tutmayıp salona doğru ilerlerken hemen ardımdan onlarda gelmiş sadece nikah şahidi ve imam kalarak bizi salonda yalnız bırakmışlardı.

İmam odaya girip yerine geçince bende yere serilen mindere oturmuş hemen yanıma da Boran oturmuştu. Şuan ciddi ciddi bu adamla evleniyordum hâlâ inanamıyorum.

Eslemle dalgasını geçe geçe asla evlenmem derken şuan onun benim nikâh şahidim olması şokunu uzun bir süre atlatacak değildim.

Kucağına iki çocuk alınca inanırsın dedi içimde ki ses. İçten içe Allah korusun diyerek hızla kafamı iki yana salladım. Bir o eksikti zaten.

Nikah şahidimizde Boran'ın kardeşi Mert ve benim arkadaşım Eslemdi. Eslemi hem dini nikahımda hem de resmi nikahımda şahit yapmıştım.

Eslem zaten benim evlenmeme dünden razı olduğu için koşa koşa kabul etmişti. Ne diyeyim vefalı dost biriktirmişim.

Aradan geçen dakikalarda imam önce nikah ile ilgili önemli bilgileri anlatmış ardından nikâha geçmişti. Bu arada ise ben öylece karşımda ki imama bakarken yandan da Boran'ın bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.

Yüzüne dönüp ne bakıyorsun be? Demek vardı ya imama saygım var diye susuyordum.

Mehir istediğinde ise ben ne kadar bir şey istemiyorum desem bile ısrar ettikleri için Boran'dan sadece bir at istemiştim.

Şimdi At ne be deyip cırlamayın. Bu adamın tek kuruşunu kabul edecek değilim. Bari bir hayvan arkadaşım olsun bunların aksine uysal bir hayvan

Ne kadar burada yaşamasam bile babam bana küçüklükten beri atlarla anlaşmayı binmeyi onları nasıl seveceğimi öğretmişti. Bende eğer burada yaşayacaksam bunlar yerine zamanımı onunla geçirirdim.

Madem ben bu şehire tutsak oluyordum en azından sevdiğim bir yoldaşım da olabilirdi.

Boran İlk önce bu dediğime şaşırsa bile çok da uzatmayarak at ile yetinmeyip içinde atları olan bir çiftliği mehir olarak gösterdi.

Reddetsem bile kabul etmeyeceğini bildiğim için sessiz kaldım. Kendi çok para saçmak istiyorsa buyursun sahne onundu. Sonunda imam nikahı kıymak için ilk benden başlayarak,

"Ahmet kızı Zerya şahitler huzurunda verdiği çiftlik mehiri ile Allah'ın izni peygamberin sünnetiyle sen, Hasan oğlu Boranı eş olarak kabul ettin mi?"diye sordu

Buradan dönsek ne güzel olurdu ama. Hem Boran ağa da öylece kalakalmış olurdu.

Düşüncelerimin aksine derin bir nefes vererek,"Ettim."dedim.