67.Bölüm

36K 1K 805
                                    

Medya: Boran ve Zerya Arslanoğlu

Selamlar. Uzun bir zamandan sonra çok şükür kavuştuk. Aslında bölüm dün gelecekti ama aniden yaşadığım bir sağlık sorunuyla ancak şuan atabildim. Ve ayrıca özelden geçmiş olsun dilekleriniz için de hepinize buradan toplu bir teşekkür etmek istiyorum. Çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız.

Türkiye de son bir ayda yaşanan tüm kötü olaylar içinde tüm herkes için gelmiş geçmiş olsun inşallah. Allah bir daha böyle günler göstermesin de yaşatmasın da.

Bölüm şuana kadar yazdığım en uzun bir bölüm. Umarım okurken keyif alırsınız. Okurken yorumlarınızı da eksik etmezseniz çok sevinirim. Bölüm sonunda görüşürüz.

Keyifli okumalar 💙🖤

Hayat ne garipti daha aylar önce en dibe çökmüşken her şey üzerime gelirken şimdi ise tam tersiydi. Sevdiğim adam ve sevdiklerim yanımdaydı. Ve en önemlisi biz yine birbirimize görünmez iplerle tekrar sıkı sıkıya bağlanmıştık.

Şüphesiz bizi birbirimize bağlayan bu ip beni dünyanın en mutlu insanı yapmıştı.

Düşünüyordum ve düşündükçe içim içime sığmıyordu. Yine anne olacaktım. Sevdiğim adamdan yine bir bebeğim olacaktı. Bu o kadar güzel bir haberdi ki dakikalardır yüzümde ki gülümsemeyi asla bırakamıyordum.

Anne oluyordum yine yeniden anne oluyordum. Utanmasam iki çocuk annesi olmasam galiba sokağın ortasına geçip anne oluyorum diye çığlık atabilirdim.

Oysa ben Miray ve Miran'dan sonra bir daha bu kadar heyecanlanmam sanarken öyle olmamıştı. Yine aynı şekilde ilk kez anne olacakmışım gibi içim içime sığmıyordu.

Elimin üstünde hissettiğim elle bakışlarımı yanıma çevirdiğimde Boran'ın elimi tutarak dudaklarına götürdüğünü gördüm.

Yüzümde eksik olmayan gülümsemeyle Boran'a baktığımda Boran'ın da benden bir farkı yoktu. Çocuk istemem diyen adama bakın acaba istese ne olurdu?

"Ne düşünüyorsun?"diye sordu

Derin bir nefes alarak,"Bizi ailemizi düşünüyorum. Aramıza katılacak olan bebeğimizi."dedim

Boran gamzelerini gösterircesinene gülümseyerek,"Bebeğimiz."dedi ardından bir kez daha dudaklarını elimin üzerine bastırarak,"Mucize gibi geliyor ve aynı duyguları tekrar baştan yaşamak çok tuhafmış. Okyanus gözlümden bir evladım daha olacak olması tarifi imkansız bir mutluluk gibi."dedi

Gözümden akan yaşa engel olamazken Boran gözyaşımı silerek,"Ağlama güzel karım. Sevinçten bile olsa bir damla gözyaşını ziyan etme. Onlar benim için bir elmas kadar değerliyken, Okyanusların benim en büyük hazinemken Onları akıtarak beni o Okyanusta boğma."dedi

"Boran bir bebeğimiz daha olacak içimde ki bu duygulara engel olamıyorum."dedim

"Ölürüm sana kadın."dedi gözlerime bakarak

Omzuna sert olmadan bir tane geçirerek,"Şöyle şeyler söyleme!"dedim

Boran kafasını sallayarak,"Emrin olur güzel karım."deyip önüne dönünce gülümsemeden edememiştim.

Şimdi konağa giderken aklım Baran'larda kalsa da şuan en önemli işim Deniz'in abisi olduğu için Boran ile konağa doğru gidiyorduk.

Baran ne kadar baba olduğunu her yere haykırmak istese de Eslem bu meselenin doğal olarak şimdilik kendi araların da kalmasını söyleyerek Baran'ı susturmuştu. Ama Baran'ın hastaneye bebeğimizi göreceğiz kısmına direnemediği için adamlardan birinden arabasını isteyerek direkt hastaneye gitmişlerdi.

ZERYA(BERDEL)Where stories live. Discover now