22.Bölüm

42.2K 1.7K 447
                                    

Medya : Boran Arslanoğlu

Instagram : zeryaofficial

Merhaba arkadaşlar bugün çok acil bir işim çıktığı için bölümü ancak şuan atabildim. Tekrardan bölüm geciktiği için kusura bakmayın. Sizi çok seviyorum 💕🙏

Her şeyi hatırlamıştım ben tüm aileme bilmeden neler yaşatmıştım. Hızla gözlerimi açarak Boran'a baktım. Silah hâlâ kalbinin üzerindeydi.

"Boran sen delirdin mi Ne yapıyorsun?"dedim korkuyla resmen sırf onu hatırlamıyorum diye kendini öldürecekti. Yusuf'un onlara yaşattığını o da bana yaşatacaktı.

"Bitti seni özgür bırakıyorum artık gidebilirsin."dedi

"Boran hatırlıyorum seni,bizi her şeyi hatırlıyorum."dedim hızla gözlerine bakarak

"Güzelim bana yalan söyleme bu saatten sonra vazgeçmem."dedi

"Ya neden yalan söyleyeyim hatırlıyorum bırak şu silahı!"dedim korkuyla

"Zeryam güzelim dayanamıyorum ben artık bu işkenceye son vereceğim."diyerek eli tetiğe gitmişti ki tüm gücümü toplayarak silahı elinden alarak sertçe yere fırlatıp ayağa kalktım

Resmen kendini öldürecekti.

"Zerya ne yapıyorsun sen emniyeti açık bir silahı nasıl alırsın. Ya sana bir şey olsaydı "dedi boranda hızla ayağa kalkarak

Hızla yanına giderek suratına sert bir tokat geçirdim. Kendine gelmesi gerekiyordu.

"Asıl sen ne yapıyorsun benim gözlerimin önünde kendini nasıl öldürmeye kalkarsın Boran ağa!"dedim sinirle şuan bana bu yaşattıları için onu dövmek istiyordum

Düşündükçe delirecek gibi hissediyordum. Az kalsın onu kaybedecektim.

Yüzüne baktığımda şaşkın bir şekilde bana baktığını gördüm.

"Zerya sen ne dedin?diye sordu şaşkınlıkla

"Gözlerimin önünde kendini nasıl öldürmeye kalkarsın dedim anlamıyor musun?"

Söylediklerimi umursamadan;

"Boran ağa dedin sen bunu bana sadece sinirli olduğunda söylerdin."dedi şaşkınlıkla

"Evet çok iyi bildin çünkü sana şuan çok sinirliyim."dedim bağırarak

Ardından ne olduğunu anlamadan Boran hızlıca üzerime gelerek belimden tutarak kendisine çekip dudaklarıma yapıştı.Aslında ona karşılık vermemem gerekiyordu ama onu çok özlemiştim.

Dudaklarımı aralayarak öpüşmesine karşılık verdim. O kadar hızlı bir şekilde öpüyordu ki kaçmamdan korkar gibi.

Sonunda nefes nefese ayrıldığımız da anlını anlıma koyarak gözlerini gözlerime dikmişti.

"Sen şimdi gerçekten bizi hatırlıyorsun."dedi inanamaz bir şekilde

"Evet her şeyi tüm olanları hatırlıyorum."dedim sadece gözlerine bakarak

"Zeryam bu gözlerde bir daha kendimi göremeyeceğim diye çok korktum."dedi eli ile belimi okşayarak

Elimi yanağına koyarak;

"Özür dilerim sana yaşattıklarım için özür dilerim."dedim gözümden bir damla yaş düşerek

"Sakın benden özür dileme şuan her şeyi hatırladın ya ölsem de gam yemem."dedi dudaklarıma yumuşak bir öpücük bırakarak

Hâlâ ölümden bahsediyordu, hızla ondan ayrılarak bir kez daha yüzüne tokadı bastım. Az önce olanları unutmamıştım hatırladıkça resmen delirecektim.

ZERYA(BERDEL)Where stories live. Discover now