ZERYA(BERDEL)

20.Bölüm

Medya : Boran Arslanoğlu

Instagram : zeryaofficial

Bölüm sınırı 110 oy ve 150 yorumdur, İyi Okumalar...

Zerya Arslanoğlun'dan

Gözlerimi açmak istiyordum ama bir türlü açamıyordum. Sanki biri tarafından zorla uyutuluyormuş gibiydim. Sürekli sesler geliyordu kesik kesik duyuyordum.Ne kadar tepki vermek istesem bile yapamıyordum sıkışıp kalmış gibi hissediyordum.

Son bir güçle sonunda elimi hareket ettirebilmiştim. Ama dafa fazlası yoktu. Yeniden sesler gelmeye başladı artık daha net duyabiliyordum.

"Zerya" diyordu biri "hareket etti"diyordu. Ardından tüm sesler tekrar gitti ve bir kez daha karanlığa çekildim.

Yine sesler geliyordu. Saçlarıma bir el dokunduğunu hissettim. Ardından anlıma...Tüm gücümü toplayarak yavaş yavaş gözlerimi açmaya çalıştım.

Gözlerimi açtığımda karşımda uzun boylu esmer bir adam vardı ve dolu gözlerle bana bakıyordu. Ben neredeydim,ne olmuştu bana ve bu adam kimdi?

Tekrar gözlerimi açıp kapattığımda, ellerini saçlarıma götürüp okşayarak;

"Güzelim."dedi ardından derin bir nefes vererek "Çok özledim Kadın! bir daha okyanuslarını göremeyeceğim diye ömrümden ömür gitti."dedi

Neler oluyordu bu adam neden bana dokunuyordu. Konuşmak için ağzımı açmıştım ki boğazımın kuruluğu yüzünden canımın acıdığını hissettim.

Derin bir nefes alıp doğrulmaya çalışarak;

"Su."dedim pürüzlü çıkan sesimle
Hızlıca benden ayrılıp bir bardak su alıp yanıma gelerek içmeme yardımcı oldu. Ardından su bardağını kenara koyarak doğrulmam için arkama yastık koydu.

Çok tuhaftı neden buradaydım. Doğrulduğumda tekrar ellerimi avuçlarının içine aldı. Sürekli dokunmasından rahatsız olmuştum

"Okyanus gözlüm şuan uyanarak bana yeni bir hayat verdin."dedi iki elimi de öperek

Korkuyordum hiçbir şey hatırlamıyordum. Ve bu adam neden bana bu kadar yakın davranıyordu. Çekinmeden edemiyordum ne kadar hafızamı zorlamaya çalışsam bile olmuyordu. Ne olmuştu bana

Bakışlarını yüzüme çıkararak gözlerime sabitledi

"Konuşmayacak mısın?"dedi

Derin bir nefes vererek;

"B-ben tanımıyorum sizi kimsiniz."dedim elimi çekerek hem bana dokunmasını istemiyordum hem de ondan nedensizce çok korkuyordum

Söylediklerimden sonra resmen kaskatı olmuş bir şekilde bakışlarını bana dikmişti

"Zeryam benim Boran."dedi korkuyla gözlerime bakarak

Boran...kimdi bu adam neden hem bu kadar tanıdık hem de bu kadar yakın geliyordu. Kalbim onu tanıyormuş gibi hızlı hızlı atıyordu. Ama hafızamda küçücük bir resmi bile aklıma gelmiyordu.

"Ben neden buradayım. Hiçbir şey hatırlamıyorum.Sizi de tanımıyorum"dedim bakışlarımı ondan kaçırıp etrafta gezdirerek

Bana artık burada ne oluyorsa anlatması gerekiyordu. Ben neden buradaydım ve neden hiçbir şey hatırlamıyordum. Bana "Zerya'm" demişti adım Zerya mıydı?

"Zeryam, güzelim ne olur şaka de beni unutmadın değil mi?"dedi yüzümü avuçlarımın içine alarak. Ben şaka yapmıyor ya da yalan söylemiyordum. Aklım durmuş gibi hiçbir şey hatırlamıyordum.