ZERYA(BERDEL)

58.Bölüm

Medya : Zerya Arslanoğlu

Evet arkadaşlar sonunda ben geldim bu ara bir düğün işimiz olduğu için buralardan biraz uzak kaldım ama sonunda gelebildim. Yeni bölümümüzde Dilay kitabından konuklarımız var umarım beğenirsiniz.

Bölüm duyurularını ve alıntılarını Instagram üzerinden paylaşıyorum arada bir kaç spoi de veriyorum takip ederseniz çok sevinirim 🙏

Bölümü oylamayı unutmazsanız çok sevinirim.🌟

Instagram : zeryaofficial

Keyifli Okumalar... 💙

Sonunda konağa geldiğimde çocuklarım Havin anne sayesinde uyuduğu için bende önce kızlara yardım ederek bir kaç işin ucundan tutmuş ardından akşam misafir geleceği için hızla yukarı çıkarak hazırlanmaya başlamıştım. Normalde bu halim gayet iyi olsa da iş için gelecekleri için üzerimi tekrar değiştirmek istemiş bu sefer tercihimi elbiseden yana kullanmıştım.

Aynadan son kez kendime baktığımda bence fazlasıyla hazır olmuştum. Yemekler çoktan hazırlandığı için benim pek bir şey yapmama da gerek kalmadığı için bir tek misafirleri karşılamak bana kalmıştı.

Hava almak için balkona doğru ilerleyecektim ki ne olduğunu anlamadan ayağım burkulup yere düşmem bir olmuştu. Aynı anda ağzımdan da acı dolu bir inleme çıkmıştı.

Ayak bileğimi burkmuştum ve fazlasıyla acıyordu. Dengemi nasıl kaybettim bilmiyorum ama çok sert düşmüş hem dizimi hemde ayak bileğimi incitmiştim.

"Of gerçekten bir bu eksikti."dedim acıyla

Acıdan dolayı gözümden akan yaşla kendime daha da sinirlenmiştim. Ben ne zaman bu kadar sakar olmuştum?

Elimi ayak bileğime götürüp ellediğimde acıdığını hissetsemde kırık gibi olmadığını anlayabilmiştim. En azından böyle bir şey olmamıştı ama düşmeden dolayı burkulmuş ve acıyordu.

Hızla gözyaşlarımı silmiş ardından yataktan destek alarak ayağa kalkacaktım ki kapının açılıp içeri Boran'ın gelmesi bir olmuştu.

Ben şaşkınca ve dolu gözlerle Boran'a bakarken o böyle bir şey beklemiyor olmalı ki olduğu yerde dumur olmuş şekilde kalmış ardından hızla yanıma doğru gelmişti.

Benim gibi diz çöküp elini yanağıma koyarak;"Zeryam ne oldu, iyi misin,neden ağlıyorsun?"dedi ardı ardına sorularını dizerek

Onu görünce nedense daha çok aglayasım gelmiş ve gözyaşlarım daha da hızlanmıştı. Herkesin yanında güçlü, dik olan ben onun yanında tüm gardımı indirip küçük bir kız çocuğuna dönüşüyordum ve ben bu durumu engelleyemiyordum.

Boran hızla yüzümü avuçlarının içine alıp gözyaşlarımı silerek;"Ağlama sevgilim söyle bana ne oldu? Biri mi bir şey söyledi? Ne oldu?"dedi

Ben tam konuşacakken Boran'ın bakışları dizime gidince hızla bakışlarını tekrar bana çevirerek;"Zeryam bu nasıl oldu?"dedi sesinde ki endişeyle

"Düştüm."dedim akan gözyaşımla

Bana ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Şuan içimden sadece ağlamak ve Boran'a sığınmak geliyordu.

Boran benim konuşmamla gözleri korkuyla açılmış ve hızla yerinden kalmış ardından benim kalkmama izin vermeden kucağına alıp yatağın ucuna oturtmuştu.

Hemen sonrasında;"Bu nasıl oldu iyi misiniz? Hastaneye falan gidelim mi?"dedi endişeyle

Siz mi? Galiba korkudan konuşmayı unutmuştu