ZERYA(BERDEL)

45.Bölüm

Medya : Zerya Arslanoğlu

Bölüm duyurularını ve alıntılarını Instagram üzerinden paylaşıyorum arada bir kaç spoi de veriyorum takip ederseniz çok sevinirim 🙏

Instagram : zeryaofficial

Keyifli Okumalar...

Boran Arslanoğlundan

Artık her şey bana o kadar çok ağır geliyordu ki eğer sevdiğim kadın olmasa şuan ayakta bile olamazdım. Canım çok yanıyordu ama bunu göstermemek için her şeyi yapıyordum.

Baranı tam kabullenmesem de ortada bir gerçek vardı ve o da benim kardeşim olmasıydı. İkimizi doğuran kadın'ın seçtiği kardeşim vardı. Ne kadar bize bir şey yaşatmış olsa da o da onları bir amaç uğruna yapmıştı. Sevdiğim kadın o kadar merhametliydi ki onun sayesinde bende biraz olsun neler olduğunu anlayabiliyordum.Galiba hayatta ki tek şansım Zeryan'ın benimle evlenmesiydi.

Gerçek annem daha doğrusu beni doğurup bırakan kadın hakkında o kadar bilgisizdim ki bu durum bile beni deli etmeye yetiyordu. Aşmaya çalışıyorum, düşünmemeye çalışıyorum ama babamın sözleri her aklıma geldiğinde boğazımda bir yumru oluşuyordu.

Az önce Zeryan'ın arkasında ilerlediğimde karım anlamasa bile bende Baran'ın kızımla olan konuşmasını duymuştum. Gözleri'nin annesine benzediğini söyleyince kalbimin üzerine bir bıçak saplanmış gibi hissettim. Evet karımın gözleri bir Okyanusu andırsa da çocuklarımın gözleri karımınkinden bir başkaydı ve ben bunun üzerinde de pek durmamıştım.

Çocuklarımın gözlerinin hiç tanımadığım, beni küçücük yaşta daha doğrusu bebekken terkeden kadına benzediğini söylüyordu. Buna mutlu mu olmalıydım ya da üzülmeli miydim? Artık ne düşüneceğimi bilmiyordum. Eğer beni büyüten kadın Havin annem olmasa burada bir dakika bile durmazdım. Nefesim daralıyor göğsümün sıkıştığını hissediyordum.

Kızımın Baranı kabullenmesi istemsizce yüzümü güldürmüştü. Çok şükür ki o da sevdiğim kadın gibi yüreğinde merhamet ile büyüyordu.

Şuan ise konaktan içeri girenlerle kaşlarım istemsizce çatılmıştı. Azra gelmişti kucağında oğluyla yanında da Cihan vardı. Azraya baktığımda gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu. Açıkçası Baran buradayken direkt bakışlarının bende olmasına şaşırmamıştım. Çünkü o da nerede olursa olsun bakışlarımdan bile beni tanıyabilirdi

Eski haline göre zayıflamış duruyordu onu görmeyeli gerçekten çok uzun zaman olmuştu. Halbu ki bir aralar ikimizin arasından su bile sızmazdı.

Tüm kardeşlerimi çok seviyordum ama Azra benim için hep ayrı bir yerdeydi ne yaşasam beni hep anlamış asla başkaları gibi yargılamamıştı. Belki de bu yüzden onu affedemiyorum abisini öylece yüz üstü bıraktığı için...

Onunla ne kadar konuşmasam bile uzaktan peşlerine taktığım bir adam sayesinde neler olduğunu öğrenebiliyordum eğer onu üzecek küçücük bir şey yaşasa hiçbir şey umrumda olmadan onu oradan alıp çıkarırdım.

Eskiler gözümün önüne geldikçe en çok kendime kızıyordum keşke Zerya ile daha farklı bir şekilde tanışsak diyordum. Zerya'yı ikinci kez orada görmüştüm o gün neredeyse benden de sinirli oluşu ve asi tavırları beni kendisine daha da çekmişti.

Aslında o gün orada Zerya'nın babaannesi araya girmese ben Cihanı öldürecek Azra'yı da orada bırakarak şerefsiz adamın teki olarak oradan ayrılacaktım. Sonra babaannesi konuştuğunda kabullenmem gereken bir şey vardı o da kız kardeşimin o herifi sevdiğiydi ardından sırf Zerya'nın karım olması için Zeliha'yı öne atmıştım bunu yaparken kendimden ne kadar iğrensemde onun benimle olması için bunu yapmak zorundaydım