41.Bölüm

23.4K 1.2K 831
                                    

Medya : Zerya Arslanoğlu

Merhaba arkadaşlar yeni bölümü aslında dün paylaşacaktım ama bölümü taslaklardan yanlışlıkla sildim ve bunu tekrar Wattpade koyup düzenlemem epey bir zamanımı aldı. Umarım yeni bölümü beğenirsiniz.

Bölüm şarkısı : kad1r - Nar Çiçeğim (Medyada var dinleyerek okumanızı tavsiye ederim.)

Bölüm duyurularını ve alıntılarını Instagram üzerinden paylaşıyorum arada bir kaç spoi de veriyorum takip ederseniz çok sevinirim 🙏

Instagram : zeryaofficial

Keyifli Okumalar...

Galiba bu hayatta pişmanlık duymadan yaptığım tek şey çocuklarımdı. Onların her gün gülen yüzünü görmek bile bana tüm acılarımı unutturuyordu. İyi ki yanımdalardı ve iyi ki benim çocuklarımdılar.

Karşımda kendi kendilerine bebek arabasında oyun oynayan çocuklarıma baktıkça içim açılıyordu. Bundan başka güzel bir manzara olamazdı.

"Kraliçem sana söylüyorum." Arda'nın sesiyle kendime geldiğimde yine çok daldığımı farketmiştim.

"Efendim birtanem."dedim Arda'ya dönerek

"Ablam hayırdır dalmışsın."dedi

Gülümsemeye çalışarak;"Evet bu ara çocuklar uyutmuyor da yorgunluktan oluyor galiba."dedim olanları anlatıp onları da üzmeye niyetim yoktu.

"Vallahi ablacım ne dersen haklısın. Ben bile bu yaşta bebek bakıcısı olup çıktım. Sağolsun Aras bey sayesinde uyku diye bir şey kalmadı."dedi

"Yalnız abilik sana baya yakıştı."dedim gülümseyerek

"Teşekkür ederim ablam ama bana bilmediğim şeyler söyle."dedi sırıtarak

Bu dediğine sadece gülümseyerek cevap vermiştim. Şuan çocuklarımın aşılarını yapmak için hastaneye getirmiş ve aşılarını yaptırmıştık. Arda'da beni aramış hastaneye gideceğimi öğrenince benimle gelmek istemişti. İyi ki onun gibi bir kardeşim vardı.Konak beni artık o kadar bunaltmıştı ki nefes almak için oradan çıkmaktan başka bir şansım kalmamıştı.

Şimdi ise iki kardeş bir parkta bankta oturarak biraz olsun şimdiki konulardan uzaklaşarak sohbet ediyorduk.

O davet olayından üç gün geçmişti. Hâlâ tüm Mardin bu aniden çıkan anlaşmayı konuşuyordu. Hasan baba ise bu ortaklığı öğrendiği gibi ilk defa Boranla çok ciddi kavga etmişlerdi.

Hasan baba ne kadar böyle bir şey olmayacak dese bile Boran asla kabul etmemiş ve tüm yetkiler onda olduğu için ortaklığın olacağını söylemişti. Artık bu olanları dışarıdan bir göz olarak izliyordum açıkcası ne yapacakları artık hiç umrumda değildi.

İki gün sonra ortaklık için yapılan anlaşmada imzalar atılacaktı ve Karadağ şirketi Arslanoğlu şirketinin yüzde ellisine ortak olacaktı.

"Abla eniştem ne yapmaya çalışıyor? Bütün Mardin neredeyse bunu konuşuyor." Arda'nın konuşmasıyla bakışlarımı çocuklarımdan çekip ona çevirdim

"Bilmiyorum Arda açıkcası Boran'ın aklından ne geçiyor hiçbir fikrim yok."dedim

Arda elini elimin üzerine koyarak;

"Ablam sen belli etmek istemiyorsun ama ben senin kardeşinim sen üzüldüğünde inan kalbimde hissediyorum bir şeyler olduğu belli bana söylemeyecek misin?"dedi

Arda'nın böyle konuşmasıyla gözümden bir damla yaş akıp gitmişti. Ama güçlü olmalıydım

Arda gözümden düşen yaşı görünce kolunu omzuma atarak beni kendisine çekmişti. Konuşmak istemiyordum sadece böyle durmaktan başka hiçbir şey istemiyordum

ZERYA(BERDEL)Where stories live. Discover now