ZERYA(BERDEL)

34.Bölüm

Medya : Zerya Arslanoğlu

Bölüm duyurularını ve alıntılarını Instagram üzerinden paylaşıyorum takip ederseniz çok sevinirim 🙏

Bölüm sınırı 160 oy ve 250 yorumdur.

Instagram : zeryaofficial

Keyifli Okumalar...

Uyayan bebeklerime baktığımda içimi tarifsiz bir huzur kaplıyordu. Hâlâ bazen inanmakta zorluk çekiyordum. Bu dünya güzelleri benim oğlum ve kızımdı.

Sonunda bugün hastaneden çıkıyorduk. Hastanelerden ne kadar nefret etsem bile bebeklerim için katlanmak zorundaydım.

Dün benim ile birlikte doğum yapan kadın yani Esra'nın da bir kızı olmuştu. Doğumdan sonra Boran ile yürürken onların odasına da uğramıştık. Çok tatlı bir kızları olmuştu.

Esra ile eşi kızlarının ismini benim adımı koyduklarını söylediklerinde şaşkınlıktan ne diyeceğimi bilememiştim. Umarım kızlarının hayatı da çok güzel olur ve Allah onu iyi insanlar ile karşılaştırırdı.

Karnıma sarılan kollar ile kocamın geldiğini anlamıştım. Artık karnım büyük olmadığı için bana kolayca sarılabiliyordu.

"Sevgilim."dedi Boran boynuma dudaklarını bastırarak

"Boran baksana çok güzeller."dedim bebeklerime bakarak bakmaya doyamıyordum.

"Evet en az anneleri kadar çok güzeller."dedi

"Onları her şeyden tüm kötülüklerden koruyalım olur mu?"dedim artık onlarsız nefes almam bile mümkün değildi.

Boran beni kendine iyice çekerek;

"Seni ve çocuklarımızı her şeyden çok koruyacağım güzelim."dedi

Borana doğru dönerek;"Çıkıyor muyuz?"dedim

"Evet güzelim sizde hazırsanız artık evimize gidiyoruz."dedi

Bebekleri Boran'ın getirdiği pusetlere koyduğum için hazırdık.

"Hazırız hadi gidelim."dedim

Boran iki puseti alınca bende bebek çantasını ve kendi çantamı alarak odadan çıkmıştık. İki kişi olarak geldiğimiz bu yerden şimdi dört kişi olarak çıkıyorduk. Bu tarifi imkansız çok güzel bir duyguydu.

Hastaneden çıkıp arabaya geçtiğimde ben arkaya geçip bebeklerimin ortasına oturmuştum.

Araba hareket edince sonunda hastaneden çıkmıştık. Boran bebeklerimiz uyanmasın diye mümkün mertebe yavaş ve dikkatli sürüyordu. Kocama babalık gerçekten çok yakışmıştı.

Pusetlere baktığımda Miray ve Miran'ın uyuduğunu gördüm. Çok şükür ki şuana kadar pek huysuzlandıklarını görmemiştim.

Boran dikiz aynasından bize bakınca gülümsemeden edememiştim. Çok tatlı bir aile olmuştuk.

Yol ilerlerken sonunda konağa gelmiştik. Boran arabadan inip iki puseti alıp çıkmıştı ki konaktan bizimkiler çıkarak ardından yanında davul ve zurnacı da çıkmış ve birden çalmaya başlamıştı.

Ben hızla Boran'ın yanına geldiğimde Miran ve Miray gürültüden uyanıp ağlamaya başlamışlardı. Allah aşkına yeni doğan bebeklerin yanında davul ve zurna çaldırmak da neydi??

Davul ve zurna çalarken Mert,Orkun ve Arda da karşılıklı oynuyorlardı. Hatta Arda Mert'in önüne eğilince Mert'te onun alnına para yapıştırmıştı. Hangi birine şaşıracağımı artık gerçekten bilmiyordum.