HATE ME NOT (BOLS #1)

56: I don't let Myself Fall for this Guy

CHAPTER 56

I don't let myself fall for this guy

JENNY's POV

AYAW KONG lumabas ng kwarto. Dahil ayaw kong makita ang lalaking iyon. He's so, arrogant. Akala mo talaga kung sino siya maka-asta. Hindi ko makalimutan ang ginawa niya sa akin doon sa family dinner nila.

Ewan ko ba sa lalaking 'yon. Gagawa talaga siya ng paraan para galitin o inisin ako. Sana talaga nandito na lang si Tyler para naman may maka-sundo ako dito. Speaking of him, hindi ko pa siya nakikita. Kahapon kasi, hindi na ako lumabas ng kwarto pagkatapos kaming nag-bangayan ng Prince na 'yun.

Napa-hikab ako bago naisipang bumangon na sa kama. I checked my watch. It's 7:30 already. Medyo napasarap naman tulog ko dito. New surroundings, new bed, new people. Sana marami akong makilala sa probinsyang ito.

The truth is, hindi pa ako nakapunta ng province. So, this is my first time. I want to enjoy myself here. Malaki ang maitulong ng lugar na 'to sa self-confidence at self-esteem ko. I want to learn how to love myself before others. Ayaw ko nang maging mahina ulit.

Nagsimula na akong mag-ayos ng sarili. Sinuklayan ko lang naman ang aking buhok bago ko naisipang pumasok sa loob ng bathroom at maligo.

After a minute pagkatapos kong magbihis, someone knocked the door.

*KNOCK KNOCK KNOCK*!

Nakaramdam ako ng inis. Baka si Prince 'to. Gusto niya akong inisin lagi kaya paniguradong, siya 'to.

Naglakad ako papalapit sa pintuan nang may sama ng loob kay Prince.

Nang binuksan ko iyon, walang pag-alinlangan akong nagsalita ng masama sa kanya. "Hoy Prince! Wala ka ba talagang modo? Sobrang aga pa para bwisitin mo ak-" napatigil ako sa aking sinabi at nanlaki ang aking mata sa taong nakaharap sa akin na nakangiti.

"Hi Jenny good morning!" he smiled at me like he didn't hear anything shits that i've said.

Napatakip ako sa aking bibig. "Sorry if you heard something that----"

He cut me off with a laugh. "Don't worry. It's so funny you know? But I understand you" he smiled again.

I smiled awkwardly. "Well, I'm glad that you're here. Bakit hindi kita nakita kahapon?" I asked him para lang maiba ang topic.

"Hapon na ako nakarating dito. Naligaw kasi ako haha but, I'm fine. Hindi na kita ginising kasi, sabi ni Prince maaga ka raw natulog at ayaw mong magpa-isbtorbo" paliwanag niya.

Tumango-tango lang ako.

'Grabe, nasabi talaga ni Prince iyon?..'

"Ngayon ba, na-istorbo ba kita?" he asked.

Umiling ako. "No. Ang totoo niyan, lalabas na rin ako ng kwarto." ngiting tugon ko. "So, magkatabi kayo ni Prince matulog?" I awkwardly said.

He laughed a bit. "Dalawa naman kama sa loob ng kwarto kaya, kanya-kanya kami. How about you? Wala ka bang kasama? Gusto mo, samahan kita?" nakangising sabi niya na may halong biro.

"Baliw. Sige na nga. Liligpitin ko muna gamit ko ah?" ngiting sabi ko bago sinara ang pintuan.

Nakita ko pa siyang nakangiti sa akin.

Masaya ako dahil nandito na si Tyler. Ang kaibigan ko. Lagi siyang nakangiti sa tuwing kausap niya ako kaya hindi mo rin maiwasang hindi mapangiti sa kanya. Mag-pinsan sila ni Prince. Pero 'di sila magka-ugali.