HATE ME NOT (BOLS #1)

60: Getting Better

CHAPTER 60

Getting Better

JENNY's POV

LET'S JUST say that, this day is gonna be a good day for me! Why? Dahil nangyari kahapon ang masayang parte. Nanalo si Klare bilang Binibining Tabor 2020 sa kanilang bayan. At nung party rin kagabi, sobrang saya ko. Dahil, nakikita kong masaya na ang mga taong nasa paligid ko. Just like ate Kath and kuya Jun, Klare and Jude they already couples. And then, I smell something between Prince and Tyler. Sabihin na lang natin na, tingin ko, nagka-ayos na sila. Hindi ko na nararamdaman na mag-ka-away silang dalawa.

Well, speaking of Prince. Naging mabait na siya sakin. Simula nung gabing iyon, hindi na niya ako sinasabihan ng masasakit na salita. Kapag naiinis siya, doon lang siya nagagalit. Nagulat nga ako eh dahil, sa sinabi niyang hindi ko makakalimutan.

"Kahit ilang beses pa kitang ililigtas, gagawin ko. Kung gusto mong may sasama sayo, nakahanda akong samahan ka. Kung gusto mo nang taga-bantay at karamay, nandito lang ako."

Iyon ang magandang sinabi niya sa akin. Hindi ko akalain na sasabihin niya iyon. My mind is full of thoughts about him. Naguguluhan ako lalo. Ayaw ko namang mag-isip ng kung ano-ano dahil ayaw kong mag-assume. Malay ko ba kung totoo ang sinabi niya o baka, nakalimutan niya na nga.

I'm here in the ward. Mula rito, kitang-kita ko ang lawak ng paligid. I saw Tyler riding a horse. Malapit na kaming bumalik ng Manila. Kaya nag-e-ensayo siya ng maigi para matuto.

"Jenny!" napalingon ako sa tumawag sa akin.

Itong lalaking 'to, parang sanay na sanay na sa pagtawag sa pangalan ko. Well, ayos lang. It's suits him naman.

"Bakit?" tanong ko pabalik.

"Just wanna ask if you're free right now." sabi niya.

"Huh? Bakit?" I asked again.

"Hayst! Ang dami mong tanong! Halika nga!" hinila niya ang kamay ko paalis sa kinauupuan ko.

"Saan ba tayo pupunta?" I asked again.

He didn't respond. Nagpatuloy lang siya sa paglalakad habang hila ang kamay ko.

"PRINCEEEE!" sigaw ko dahilan ng kanyang paghinto. "Saan ba tayo pupunta?!" tanong ko ulit.

"Dito!" padabog niyang sabi. "Picturan mo ako. Ang ganda kasi ng view." nakangising sabi niya sabay na sumandal sa malaking puno.

Napatingin ako sa paligid. "Well, maganda nga. Give me your phone. Pi-picturan kita" saad ko.

"Naku, naiwan eh. Pwede bang iyang cp mo na lang?" he asked me.

"What? No---"

"Sige na. Ipasa mo na lang sa'kin mamaya." giit niya ulit.

"Okay! Pose ka na!" galit kong sabi.

Agad naman niya sinunod ang sinabi ko. What the heck is he!? Bakit kahit saang anggulo, ang gwapo niya! Nakakainis.

"Done." walang ganang sabi ko.

"Let me see." walang hiya niyang kinuha ang cellphone ko. "Pogi ko talaga." sabi niya sa kanyang sarili.