HATE ME NOT (BOLS #1)

69: Everything is New

CHAPTER 69

Everything Is New

JENNY's POV

PAANO BA MAPATAWAD ang taong pinagkatiwalaan mo ng buong puso pero nilihim ang tunay mong pagkatao ng matagal na panahon. Ang nagsisilbing gabay ko sa aking buhay. Paano ko siya mapapatawad sa ginawa niya?

Even though I already have my family, I still don't know what to do. Yes. I'm with my family now. My Mom, my Dad, my sister and even my brother. But, it's not easy to get over all the pain that Dad caused me because of lying. Nasa iisang bubong kaming lahat, pero tila lumalayo parin ang loob ko sa kanya. Kahit gustong-gusto ko siya patawarin, hindi ko kaya.

It's been 1 week since the day I was with Mom Veronica. She kidnapped me and even wants to kill me. Pero hindi siya nagtagumpay sa binabalak niya dahil sa mga taong nagmamahal sa akin.

Kung hindi dumating si Dad galing states, siguro wala na ako ngayon. I thanked him for that. But, hindi parin mawala sa isip ko ang pagsisinungaling niya.

Everything for me, is new and different. Mom, bought so many things just for me. Yes. All things, is new. New surroundings, new environment, and new set of people ang kausap ko. Why? Dahil, simula nung dinala ako ni Mommy sa bahay, hindi na niya ako hinahayaang lumabas. Lahat sila, hindi ako pinayagang lumabas. Pati sa school, hindi nila ako pinayagang pumunta.

Ang mga kaibigan ko ang nagpupunta dito sa bahay. Hindi rin pinayagan ni mommy na, kausapin ako ng ibang classmates ko. Because the truth is, hindi pa nila alam kung sino ba talaga ako.

Sabi ni Mommy, hindi pa raw panahon para ipakilala niya ako sa lahat. Ang mga nakakaalam lang kung sino ako ay ang mga taong malapit sa akin at sa pamilya Imperial.

Ang pumupunta lang dito ay yung mga maimpluwensyang tao na kilala ni Mommy. Binibisita ako at minsan naman, may nag-aayos sa akin tuwing umaga.

'Its really different than my life before...'

Right now, I'm here in my verandah. Nagmumukmok, at nag-iisip parin.

"Jenny...." hindi ako lumingon sa tumawag sa akin dahil ayaw ko nang marinig ang sasabihin niya about kay Dad. "Jenny, hinahanap ka ni Daddy sa---"

"Nathalie, please. I don't want to talk to him---"

"But Jenny, one week na ang nakalipas. Please, forgive him. She's your dad. And you already know the reasons why he---"

"Stop. Please Nathalie, I want a peace of mind." buntong hiningang sabi ko.

Lumapit siya sa akin at hinagod ang likod ko. "I understand you. Naalala mo ba yung araw na, akala ko... mawawala na ako?" mahinang tanong niya.

I also remembered that day. I cried a lot because I thought iiwan na ako ni Nathalie ng tuluyan.

"Alam mo? I saw my Dad in heaven. Gusto ko nang sumama sa kanya nung araw na iyon. Pero, pinigilan niya ako. Sinabi niya sa akin na, babantayan raw kita at maging mabuting ate mo. Siguro dahil na rin sa, gusto niya na magkaroon din ako ng pamilya" dahan-dahan ko siyang niyakap.

"Nathalie, alam kong gusto mo lang sabihin yan para mapatawad ko si Daddy. Pero, kahit gustuhin ko man. Nandito parin yung sakit sa puso ko dahil sa pagsisinungaling niya."

Dahan-dahan niya ring kinalas ang yakap. "Jenny, alam ng lahat na nagkamali siya. Pero, ginawa niya iyon dahil may dahilan siya. Kay Dad ka galit pero kay Vince, hindi?" tanong niya.

Yes. Vince, ninang and also ninong lied to me. But, it was because of my Dad. Kaya para sa akin, nadamay lang sila sa pamilya ko. At wala silang kasalanan.