HATE ME NOT (BOLS #1)

67: The Truth

CHAPTER 67

The Truth

NATHALIE's POV

WHAT SHOULD I do para hindi mahalata ni Mommy ang gagawin ko?

Tatlong araw na ang nakalipas, hindi ko parin magawang sabihin kay Jenny ang totoo. Pinipigilan din ako ng sarili ko na sabihin kay Marky at kay Vince. Pinipilit ako ni Vince na sabihin sa kanya pero hindi ko magawang sabihin.

"Nathalie, bakit hindi ka pumasok sa Harvend?" tanong ni Mommy sa akin.

"Medyo, hindi maganda ang pakiramdam ko..." mahinahong sabi ko at nagkunwaring umu-ubo.

Hindi ako pumasok ngayon dahil may gusto akong puntahan na lugar. Nadaanan ko iyon kahapon at, doon pumupunta yung taong sumusunod sa akin nitong mga nakaraang araw.

"Oh well, may ipapakilala ako sa 'yo. Kaya, bumaba ka na diyan at ayusin mo ang sarili mo" ngiting sabi niya.

Tumango ako at bahagyang ngumiti. "Yes, Mom."

Tumango siya at lumabas ng kwarto.

Isang malalim na hininga ang pinakawalan ko. Hindi na talaga ako ang dating Nathalie na, kakampi ni Mommy. Mommy, did everything for me. Pero ang isusukli ko lang ay kataksilan. But, I also have reasons kung bakit ko ito ginagawa. Gusto kong, mapababa ang kasalanan ni Mommy. Ayaw ko siyang mawala sa akin ng habangbuhay.

Nag-ayos ako ng sarili at bumaba ng kwarto. Pagbaba ko ng hagdan, nadatnan ko si Mommy na may kausap na mga lalaki.

Dalawang lalaki ang kausap niya.

"Mommy!" tawag ko sa kanya.

Napa-baling sa akin ang atensyon nila.

"Nathalie, come here. May gusto akong ipakilala sa iyo..." saad ni Mommy.

Lumapit ako sa kanila. Napatingin ako doon sa mga lalaki. They are so weird.

'Hindi maganda ang pakiramdam ko sa kanila...'

"Mom, sino sila?" tanong ko kay Mommy.

Mom smiled widely. "Sila ang mga taong kinuha ko para tutulong sa atin. Alam ko kasi na, nakokonsensya ka na diyan. But don't worry, sila na ang bahala sa dapat na gawin mo." saad niya na ikinagulat ko.

"No! I mean, ako na ang bahala kay Jenny. Mas may magagawa ako---"

"What?" pagputol niya. "Kaya mo bang patayin si Jenny?" tanong niya na i-kina-tahimik ko. Tumawa si Mommy. "See? Noon, gustong-gusto mong patayin ang batang iyon pero ngayon... nakokonsensya ka na!" sigaw nito sa akin.

Napapikit ako sa sigaw na iyon.

"Boys, sa labas muna kayo. Hayaan niyo muna kami ng anak ko na mag-usap." seryosong utos niya sa dalawa. "Oh by the way, may darating na truck mamaya. At papasukin niyo sa gate." utos pa ni Mommy sa kanila.

"Yes, Ma'am." umalis ang mga lalaki.

Napatingin ako kay Mommy na may galit sa puso ko.

'Sobrang laki na ng pinagbago niya simula nang napasa-kanya lahat ng pera at ari-arian ni Daddy...'

Kailangan kong maka-alis ngayon dito.

"Mommy, bakit naman may truck na darating?" tanong ko sa kanya.

"Ibebenta ko na ang mga gamit na maari kong pakinabangan dito sa bahay. Wala nang kwenta lahat ng nandito dahil, aalis din naman tayo." giit niya.