Keyifli okumalar 🥰
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum ☺️
•
"Çok düşünceli birisin ne kadar insanlar aksini söylese de. Annemin bana okuduğu bir kitapta "Gerçek iyiler görülmeyi beklemezler." diyordu. Sırf bu yüzden bence insanların söylemlerini umursamıyorsun."
"Ama sen gördün Berca, çünkü senin görmek için bir çift göze ihtiyacın yok." Gözlerimin üzerine konan birer buse hissetmiştim. Kaç saniye o sıcak dudakları tenimde hissettim bilmiyorum ama sanki ateşi avuçlarımın arasında tutuyordum.
Bu sıcaklık, bu yakınlık ve koku...
Karanlığımda ilk defa bir ışık görmüş gibi hissettirmişti.
Bu normal miydi?
Normaldi, sonuçta birisi ilk defa bana bu kadar yakın davranıyordu. Afallamam normal!
Dudaklarını hafifçe çekerken elini omzuma atmış ve kendine doğru çekmişti. Diğer eliyle ise çenemden hafifçe tutarak başımı omzuna yaslamıştı. Bunu neden yapıyordu bilmiyorum ama iyi hissettiriyordu. Huzurlu hissettiriyordu.
"Yağız, Melih deşmeyin lan her bulduğunuz kumu köpekler!" Yankı Abimin sesini duyar duymaz istemsiz olduğum yerde doğrulma ihtiyacı duymuştum. Yaklaşan adım sesleri ve çekilen sandalye ile beklemeye başlamıştım neyi beklediğimi bilmeden.
"Hah! Deniz, aslansın abiciğim! Geç otur sende o dallamalarda ne halleri varsa görsünler!" Abim söylenerek başımın üzerine öpücük kondurmuş ve yanıma oturmuştu.
"Ne yapıyorlar ki içeride?" Merakıma yenik düşerek abime dönmüştüm.
"Bir şeyler almıştım, sakladığım yeri koklayarak bulabileceklerini düşünüyor köpekler." Heyecanla biraz daha öne doğru atıldım.
"Ne aldın ki? Banada mı söylemeyeceksin?" Abimin elini ensemde hissetmemle ona doğru çekilmem bir olmuştu. Yanlış tarafa doğru dönmüştüm ve abim beni kendine çevirirken önce saçlarımı sevmiş ardından başıma öpücük kondurmuştu.
"Sana aldım zaten, veririm birazdan." Elimi omzuna atarak usulca ellerine doğru yok çizmiş ve ulaşınca elini tutmuştum.
"Nolur, şimdi ver çok merak ettim." Abim hevesli sesime karşı koyamayıp içerideki Yağız Abime seslenmişti. Tüm mahalleyi inletecek bir gürültüyle cevap veren Yağız Abime benim odamda ki çekmeceden hediye paketlerini getirmesini istemişti. Onları beklerken abim önüme tatlımı ve çayımı koymuş, elimden tutarakta yerlerini söylemişti.
Bir elimde çayımla önümde ki tatlıyı nefessiz yerken kopan gürültü ile olduğum yerde sıçramış ve çayımı dökmüştüm. Telaşla ayaklanırken belime dolanan ellerle ayaklarım yerden kesilmişti.
Bir şey olmuştu! Gürültülü bir patlama olmuştu! Ayaklarım yere basarken belimde ki eller çekilmemişti. O ses beynimde, kulaklarımda hala yankılanırken kalbim çarpıyordu.
"Baba... Abi... Ne...Ne oldu?" Korkudan ağzımın içi kururken konuşamamıştım. Belimdeki eller çekilirken birinin göğsüne çarpmıştı kafam. Saçlarımda hissettiğim eller ile şakağıma öpücük konmuştu ve babamın sesini duymuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahallemizin Abisi (bxb)
Teen Fiction*** İki erkeğin aşkını anlatmaktadır, rahatsız olacak ve en önemlisi rahatsız edici yorumlar yapacaklar okumasın.*** - Herkesin hayran olduğu kişiydi o. Yolda yürüdüğünü gören kızlar tekrar tekrar bakmamak için gerisin geri giderlerdi. Yaşıtlarının...
