Mahallemizin Abisi (bxb)

9. Bölüm

Keyifli okumalar 🥳

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🍀

•

Ahu gelmişti.

Bir dönem çok yakındık. Fazla yakındık.

Bana, beni sevdiğini söylemişti. Yakınlığımızı yanlış değerlendirmişti ama arkadaşlığımızın bitmemesi için hislerini kontrol edebileceğini söyleyerek unutmamı istemişti. Arkadaşlığımız kaldığı yerden devam ederken bir anda yurt dışına gitmiş ve irtibatı koparmıştı.

Şimdi ise karşımda oturuyordu. Yanında daha önce tanışmadığım kuzeniyle.

Arda.

Yaydığı negatiflik hissedilirken sanırım görmediğim için bunu belli etmek adına sıkıntıyla nefesler alıp veriyordu.

"Aslanım, çok acıktın mı? Önceden bir şeyler hazırlayım mı?" Yankı Abim omzumu sıvazlarken başımı hayır anlamında sallamıştım.

"Aç değilim baba, beklerim ben." Omzumu sıkıp beni onaylarken arkamda ki bedeni çekilmişti.

"Sen abine baba mı diyorsun?" Sesinde ki kinaye biraz beni rahatsız etmişti. Kendimi kötü hissetmeme sebep olmuştu. Sanki yanlış yapıyordum.

Rahatsızca yerimde kıpırdanırken Melih Abinin sert sesi yankılanmıştı boş arazide.

"Merak sadece kediyi öldürmez biliyor musun cücük? Hem erkek adam dediğin fazla konuşmaz, adam ol bakim!"

"Iııı... Bence biz kalkıp biraz dolaşalım!" Deniz'in yanımda ayaklandığını hissederken Ahu'nun da sesini duymuştum.

"Bencede! Hem ben Arın'ı çok özledim, biraz vakit geçirelim." Kolumdaki ellerin Ahu'ya ait olduğunu hissederken yavaşça kalkmıştım. Elleri kolumdan belime yönelirken adım atmamış ve ortaya seslenmiştim.

"Şey... Benim değneğim nerede?"

"Gerek yok, ben yanındayım zaten." Ahu'ya daha cevap vermeden Timur Abinin sesini ve ellerim üzerinde ki büyük ellerini hissetmiştim.

"Olmaz öyle şey, ne olur ne olmaz!" Sert sesi ile elimi sıkarak avucumun içine değneğimi bırakmıştı. Değneğimi açarken teşekkür etmiştim ama Ahu'nun belimdeki elleri gitmemişti.

Ahu'ya kırgındım. Gidince beni aramamıştı! Gitmesi bile yeterken tamamen kendinden habersiz bırakması beni çok üzmüştü.

Biz yavaş yavaş yürürken abimler arkamızdan dikkatli olmamızı söylemişti. Sese doğru başımı çevirip onaylarken gülerek el sallamıştım.

"Yine eskisi gibi üçümüz bir aradayız. Çok mutluyum lan!" Deniz'in neşeli sesine sadece tebessüm ederken Ahu derin bir nefes vermişti.

"Aaa... Arın, gel benimle, çok seveceksin bunları." Belimde ki eli ile beni yönlendirirken değneğimi elimden almıştı.

"Ahu, verir misin değneğimi, düşeceğim." Adımlarım yavaşlarken o, geçmişteki gibi bunu umursamadan elini saçlarıma atıp karıştırmış ve yanağımı öperek kıkırdamıştı. Her zaman başına buyruktu ve beraberinde benide sürüklerdi.

"Ben yanındayım korkma!"

"Çocuk asıl bundan korkuyor!" Deniz'in Ahu ile alay etmesine gülerken arkamda ki ses ile gülüşüm solmuştu.

"Her şeyden korkuyor gibi arkadaşınız."

"Korkuyor olması insan olduğu anlamına gelir, bence sende bir şeylerden korkmaya başla. Yoksa insanlığını kaybedeceksin!" Deniz'in sert ve kinayeli sesi ile daha da gerilirken burada bulunmaktan oldukça rahatsızdım. Biliyordum beni korumaya çalışıyordu ama bunu kuzenine karşı, benim yüzümden yapıyor olması huzursuz olmama sebep oluyordu.