17. Bölüm

1K 76 17
                                    





Keyifli okumalar🥰

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🌸


🐣


"Abinleri dert etme. En önemlisi ise bana güven Berca'm." Avuçlarının arasına yüzümü almasıyla gözlerimin üzerinde dudaklarını hissettim. "Ömrümüzün kalanında ben senin gözlerin, sen benim yüreğim olacaksın küçük civcivim."

Nefesini solurken parmaklarını buklelerime sarıyordu. Kıkırdadığını anlamıştım çıkardığı sesten ve gülen sesiyle devam etti. "Hep hayalini kurduğum şeyin tam karşımda, parmaklarımın ucunda olması.... Ahhh.!!" Derin iç çekişi yüreğimi daha da coşturdu.

"Küçük civcivim benim. Gönül şenliğim." Avuç içini yanağıma bastırırken heyecanla konuştu. "Bugün bizim ilk günümüz, neler yapmak istersin?"

Sesindeki heyecan ile ne diyeceğimi bilememiştim. Abimler vardı, onlara ne diyecektim? Deniz vardı, ona bir şey demeden nereye gidecektim ki? Ama Timur Abi...

Abi mi diyecektim? Nasıl diyebilirdim ki? Dememem daha kötü olmaz mı? Dersem mi kötü olurdu ki? Kafam patlıyor gibi hissediyordum. Bu normal miydi?

"Berca'm? Neden cevap vermiyorsun?" Yumuşak sesi ve tüy gibi dokunuşuyla beni kendime getirirken diyecek bir şey bulamazken ağzımdan çıkan cümleye şaşırmadan edememiştim.

"Acıktım ben. Açım." Gür kahkahası evde yankılanırken elim benden bağımsız omzunda kendi yolunu çizerek yüzüne ilerlemeye başladı. Parmak uçlarım boynunda ilerlerken sıcaklığı ve çıkmaya başlayan sakalları içimi gıdıklamıştı. Belirgin çene hattı, güldüğü için kırışan yanağı ve gamzesi...!

"Sebebim olacaksın civciv." Nefesi bileğime çarparken derin bir nefes verdim. Tebessüm ediyordu şu anda ama gözleri kapalıydı. Benim gibi.

Parmak uçlarıma öpücük kondurarak bileğimi tutup omzuna bıraktı. "Daha fazla zorlamayalım küçük civciv. Yoksa buradan kalkamayız." Bir anda onun kucağında havalanmam ile devam etti. "Aç karnını doyuralım senin."

Aç değildim ki ben! Neden zorlamayalım dedi ki? Yanlış bir şey mi yapmıştım? Dokunmamı istemiyor muydu ki?

Dün kusarken beynimi de mi çıkarmıştım? Neden ne yapacağımı, ne hissedeceğimi bilemiyordum? Ruhum çekilmiş gibiydi. Aklım var ama fikrim yok. Kalbim var ama hissim yok.

Ne yaptı bu adam bana bir gecede?

"Oofff be!!!" Duyduğum çığırtı ile olduğum yerde sıçrayıp elimin altındaki tişörtü sıkarken ayak sesleri birbirine karıştı. Bir bağırış daha oldu ses Deniz'e aitti.

"Sülük gibi yapıştın be adam!"

"Konuşmama izin vermiyorsun ki!"

"Mantıklı konuşacağının garantisini vermiyorsun ki?" Deniz, Melih Abinin taklitini yaparken gülmeden edemedim.

"Sessiz olun, sakin olun!" Timur Abinin ya da Timur'un... Dikte eden sesi ile anlık şaşırdım. İlerlemesi ile nereye doğru gittiğimizi merak etsem de sormamıştım. Peşimizden gelen ayak sesleri ile Melih Abi ve Deniz'in de geldiğini anlarken mırıltı halinde didişmeye devam ettiler.

"Burada otur, tamam mı yavrum?" Beni bırakırken saçlarımdan parmaklarını geçirmiş ve alnımdan öperek uzaklaşmıştı. Ama onun beni bırakmasıyla elimin üzerinde hissettiğim el ile irkilip Deniz'in sesini duymam bir oldu. "Arın'ım gel biz biraz hava alalım."

Timur Abi'nin yani Timur'un! Onun! Evet, evet onun sesini duydum ama ne dediğini anlayamadığım için kısaca efendim diyebildim. O ise elimin üzerindeki eli çekip kendi elini koydu.

Mahallemizin Abisi (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin