Keyifli okumalar 🥳
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🍀
🐣
"Melih Abi, sesler geliyor. Ya abimlere bir şey olduysa?! Gidelim! Yanlarına gidelim! Lütfen!" Oturduğum yerden telaşla kalkarken bileklerimden bir el tutmuştu. Geriye çekilmek istesemde müsade etmemişti bu el.
"Abicim bir şey yok, korkma sen."
"Arım balım, abinler gelecek şimdi."
Kolumu çekmeye çalışırken Melih Abi tekrar konuşmuştu. Sanırım onun eliydi ama sesler, bağırmalar çoğalıyordu, nasıl dururdum burada? Yoklardı!
"Gidelim! Ya onlara bir şey olursa?! Lütfen!" Ağzımdan kaçan hıçkırık ile kolumu tekrar çekmeye çalıştım ama izin vermemişti bana.
"Ağlama lütfen; Melih, sende çekil şuradan." Cenker Abinin konuşmasıyla adım seslerini duymuştum, tam adım atacakken kolumdaki elin çekilmesiyle belimi tutmuştu Cenker Abi.
"Gidecek miyiz? Siz gitmeyin ben gideyim gelmek istemiyorsanız? Bırakın beni, lütfen..." Konuştukça göz yaşlarım dudaklarımdan dökülürken yüzümde ki eller gözlerimi silmişti.
"Hadi oturalım abiciğim, düşeceksin, lütfen. Hem sence onlara bir şey olabilir mi? Ağzıyla içmeyi bilmeyen serseriler kavga ediyordur, sen bize güvenir misin? Abinlere bir şey olsa neden Melih ile burada oturalım?"
"Tamam, bir şeyleri yoksa yine gidebiliriz. Neden burada bekleyelim ki? Hadi gidelim!" Beni kandırıyorlardı, biliyordum işte. Sesler birbirine karışsada kavga olduğu belliydi. Yakınımızdan da uğultular geliyordu. Ya abimlere bir şey oluyorsa, ya onların canı yanıyorsa?
"Arın, üç beş serserinin arasına seni sokarsak asıl abinlerin bize yapacaklarından korkmalısın." Melih Abinin sıkkın çıkan sesi ile istemsiz hıçkırıp daha da ağlamıştım.
"Arın! Arııın!" İsmimin yankılanması ile başımı kaldırıp Cenker Abinin koluna tutunmuştum.
"Abimler mi? Neredeler? İyiler mi?"
"O... Onlar.. İ..İyi... İyiler. Sen sakin ol!" Tebessüm ederek başımı sallarken iskelede yankılanan güçlü adım seslerine eş Yağız Abimin soluk soluğa konuşması doldu kulaklarıma.
"Gidiyoruz!" Bileğimi hızla kavrayıp beni çekerken ne olduğunu anlamamıştım. "Bırakın kardeşimi!"
"Abi, ne oluyor? Babamlar nerede, Tim..." Bileğimi sıkıca tutarken ilerlemeye başlamıştı. "Onlar yok! Biz eve gidiyoruz."
"Bir şey mi oldu? Ne oluyor? İyiler mi?"
"Yağız dur! Çocuğu korkutuyor..."
"Kapayın çenenizi! Sanki çok düşünüyormuşsunuz gibi konuşmayın!" Abim çok sinirliydi. Büyük elleriyle bileğimi hapsetmişti, acıdan ve korkudan istemsiz hıçkırırken babamın nerede olduğunu merak etmiştim.
"Sakin ol..."
"Sikicem sizi de ha! Çekilin lan önümden!"
"Yeter lan! Dön bak çocuğun haline! İçi dışına..." Sürekli bağırıyorlardı ve her seferinde olduğum yerde irkilip hıçkırıklarıma devam ediyordum.
YOU ARE READING
Mahallemizin Abisi (bxb)
青少年小说*** İki erkeğin aşkını anlatmaktadır, rahatsız olacak ve en önemlisi rahatsız edici yorumlar yapacaklar okumasın.*** - Herkesin hayran olduğu kişiydi o. Yolda yürüdüğünü gören kızlar tekrar tekrar bakmamak için gerisin geri giderlerdi. Yaşıtlarının...
