Kanade gülümsedi. Babam gelecek, dedi kendi kendine. Saati ve yeri bilmese de, babasının geleceğini söylemişlerdi.
Merak ediyordu, hayatı ne ölçüde değişecekti?
Tuvalete girdi. Etrafı küf kokusu sarmıştı. Bu s*kik yerden kurtulacağı için mutluydu.
Tabii işler yolunda giderse.
Yüzüne soğuk su vurdu-aslında buna mecburdu çünkü sıcak su akmıyordu. Bu küçüklüğünden beri böyleydi asla tamir edilmeyen su sorunu.
Lavaboya yaslanmış, bunu düşünen Kanade arkasındaki gölgeyi görür görmez "Orada biri mi var?" dedi tedirgince. Arkasını döndüğünde ise en son bir adamın ona koştuğunu hatırlıyordu.
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
-Kanade gözünden-
"Salak! Seni baban mı doğurdu da böyle oldun? Kızın kafasına neden vuruyorsun?!"
Bilincim yerine geliyordu. Sanırsam bir yataktaydım.
"Kızı getir demedin mi a*ına koyayım!"
"Getir derken kafasına mu vur dedim vur or-"
İkisinin de gözleri, az önce uyanan bana dönmüştü. İkisi de çok uzundu, 20-30 yaşlarında olmalılardı. Birinin kısa, mor ve siyah karışımı saçları vardı. Gözleri benimkiler gibi mordu. Diğerinin pembe, uzun saçları vardı. Ağzının kenarında iki yara vardı, yırtılmıştı. İkisi de takım elbise giymişti. Bana doğrulttukları bakışlar komiğime gitmişti.
"Kimsiniz lan siz?"
Bir bakışma oldu, uzun bir bakışma. Etrafı ölüm sessizliği kaplamıştı.
Morlu olan konuştuğunda, söyledikleri yüzünden gözlerim irileşmişti.
"Ben senin babanım."
Bu yüzü bir yerden tanıyordum ama nereden?
"Hassiktir."
VOUS LISEZ
Teddy Bear|Tokyo Revengers
ComédieRan'ın bir kızı olsaydı ne olurdu? Çocuklarıyla ilgilenen bir anne, işe gidip gelip ailesini seven bir baba, örnek bir çocuk... Kanade'nin hayalindeki "aile" buydu. Ama elbette her şey o kadar basit değildi. Yine de kesinlikle babasının bir çete lid...
