Teddy Bear|Tokyo Revengers

1.0 episode: Dark Man

Medya: Rindou'yu annesi sanan gariban Kanade

"Onu ne diye dolaba bıraktın ki geri zekalı!" dedi Rindou bir ileri bir geri yürürken. "Sanzu'yu mu arasak, sonuçta hep uyuşturucu alıyor o."

"O zıkkımla mı uğraşıcağım bi' de!" diye sinirle homurdandı Ran. Kucağına yatırdığı Kanade'ye baktı. Kız dorayakileri öpüştürmeye devam ediyordu.

Ran aniden dorayakileri kızın elinden çekti. "Oynama şunlarla!"

Kanade pembe, tavşanlı pijamasıyla ve örgülü, sarı saçlarıyla yeteri kadar tatlı görünmüyormuş gibi, yavru bir köpek gibi dudaklarını büzdü. "Birbirlerine çok aşıklardı ama!"

Şu kız yok muydu!

"Aşırı dozdan ölmez, değil mi?"

"Kaç tane yemiş ki?"

"İki tane."

"Sanzu ölmediyse Kanade de ölmez herhalde." Rindou, Kanade'yi kısa bir süre inceledi. "Gerçi o çok zayıf, Sanzu iti gibi değil."

"Kahve içirelim mi? Ya da banyoya falan soksak..."

Rindou, Ran'ın kucağında, adamın elini çok garip bir şeymiş gibi inceleyen Kanade'ye baktı. "Off, sizinle ne yapacağım ben..."
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
-Kanade'nin gözünden-
Sanırım uçuyorum.

Hayır, donuyorum. Gökyüzü bu kadar soğuk mu?

Anladım! Sanırım yüzüyorum. Gerçi yüzüyorum denemez. Vücudumdaki hiçbir kas hareket etmiyor.

"Su buz gibi! Çok üşür!" Bu sesi bir yerden hatırlıyorum. Aaaa... Canım babacığım!

"Amaçımız bu zaten, abi." Bu da amca, değil mi?

Gittikçe daha da üşüyorum. Gözlerimi yavaşça aralıyorum, önümde mor saçlı bir adam var.

"Baba..."

Yanında başka bir adam var. Ran'a çok benziyor. Dur biraz, yoksa o kadın mı?

"Anne..."

"Az önce bana anne mi dedi o? Yemin ediyorum kendimi öldüreceğim!" İyi de bu erkek sesi? Yine de anne demek istiyorum.

"Bi' sus lan! Kızı ayıltmaya çalışıyoruz şurada."

Ve hemen arkalarında. Siyah adam. Onu çok iyi hatırlıyorum, çünkü doğduğumdan beri var. Vücudu simsiyah, gözleriyse bembeyaz. Günümü boka çeviren fısıltının sahibi bu. Karanlık adam.

Korkunç görünümüne rağmen tavşan kulakları var?!

"Pfft..." Hafifçe kıkırdadım. "Buradan o kadar da korkunç görünmüyorsun."

Ran'ın üzerine alındığını, gözlerinin hayal kırıklığıyla kaplandığını fark edememiştim.

Eğer onu üzeceğini bilseydim, gerçekten böyle bir şey yapmazdım.

Gerçekten...