Teddy Bear|Tokyo Revengers

1.5 episode: Gang

Kapıda korumalar var. Ve bu gökdelen küçücük bir şeymişim gibi hissettiriyor.

Pembe çantamı sıkıca tuttum ve Ran'a baktım. "Beni takip et."

İçerisi de çok güzel! Kararımı verdim, kesinlikle Ran'ın çalıştığı işte çalışacağım!

(Çok büyük konuşma...)

Asansöre bindiğimizde, hâlâ etrafa hayran hayran bakınıyordum.

"Burayı çok mu sevdin?"

"Fena değil." Elbette gariban gibi davranmayacağım.

Ran hafifçe kıkırdadı ve önüne döndü. Sonunda durduğunda, asansörden çıktık.

Koridorda yürüyorduk ki odalardan birinden bir çığlık sesi geldi.

"Orada... birine işkence mi ediyorlar?"

Bir çığlık daha geldi.

Ran yüzünde garip bir gülümsemeyle, "İyi bir haber almış olmalılar. Sevinç çığlıkları bu." dedi.

"Tabii..."

Eve gitmek istiyorum!

Ran'ın ofisine girdik. Hızlıca etrafı inceledim. Normal, lüks bir ofisti işte. Ölü adamlar falan yoktu.

Umarım yoktur.

Aniden içeri giren Sanzu yüzünden yerimden sıçradım. Saçları gibi pembe gömleğine epey kan bulaşmıştı.

"Sonunda onlardan kurtuldum." dedi Ran'a. Sonra beni fark etti.

"Sen burada mıydın ya..."

"..."

"..."

"..."

"Sen de mi kasaba gittin?"

"Aynen. Ondan."

Sanırım Ran'ın işini anlamaya başladım. O zaman buzluktaki cesetler...

Ran rahatlatmak için omzuma dokundu. "Bunun sana göre bir iş olmadığını söylemiştim..."

"Bu ne? Bir çete falan mı?"

"Bonten. Boynumdaki dövmeden fark etmemiş miydin?"

"Ben de nereden hatırlıyorum diyorum ya... Cahil." dedikten sonra ütüne alınma gibi bir ihtimal olmasından dolayı Ran'a, "Yanlış anlama, sana demedim." dedim.
≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈≈
Rindou'ya oturmuş çay içiyorduk. Çete işini öğrendikten sonra, o silahın olayını da anlayabiliyordum.

"Köpekten nasıl kurtuldun?" dedi ve çayından bir yudum aldı. "Onu öldürdün mü?"

"Hayır, ben sizin gibi cani değilim." Dediğime hafifçe sırıtmakta yetindi. "Bir çocuk beni ağaca çıkardı."

Şimdi konu ilgisini çekmiş gibiydi. "Sana dokundu mu?"

"Yardım etti diyorum. İsmi Manjiro Hanagaki'ydi. Onu gerçekten sevmiştim, iyi çocuğa benziyor. Muhtemelen bir daha göremeyeceğim."

"Gerçekten sevdin mi?"

"Evet?"

"Peki, peki..."