~8~

2.4K 332 43
                                    

ZawGyi

********

အျဖစ္အပ်က္ေတြကျမန္ဆန္လြန္းခဲ့တယ္
ကမာၻၾကီးကလည္းတကယ့္ကိုက်ဥ္းက်ဥ္းေလး
ျဖစ္ေပသည္။ ဒါမွမဟုတ္ ကံၾကမၼာကေနာက္ထပ္
တခ်ိန္ေတြ႕ေစခ်င္လို့ျပန္ဆံုခြင့္ေပးတာလား။

"ကေတာက္…"

ေဘာင္းဘီေဘးအိတ္ထဲမွ စီးကရက္ကို
ထုတ္လိုက္ကာ ေဘးဘက္စင္ေပၚမွမီးျခစ္ကို
ယူကာမီးညွိေနေလသည္။

အေငြ႕ေတြကိုတမင္သက္သက္မ်ားေအာင္
ကိုယ့္အေရွ့မွာဖႊာလိုက္ေလေတာ့။

"အဟြတ္…အဟြတ္…"

"စီးကရက္နံ့ကိုခင္ဗ်ားမခံႏိုင္ဘူးမလား
ခင္ဗ်ားမႊန္ထြန္ျပီးဒီမွာမေနႏိုင္ေလာက္တဲ့ထိ
ေသာက္ျပမယ္…"

ေဆာ့ဂ်င္လည္းႏွာေခါင္းကိုလက္ျဖင့္
အသာအုပ္လိုက္ျပီး။

"တခုခုေတာ့အထင္မွားေနတယ္ထင္တယ္
ငါကအလုပ္လုပ္မွာ…ဒီမွာအားတို္င္းယားတိုင္း
ေနမွာမဟုတ္ဘူး…"

ထိုသုိ့ေျပာလိုက္ေလေတာ့ သံအမိႈက္ပံုးထဲကို
တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္သာဖႊာရေသးတဲ့ စီးကရက္
ေလးကိုပစ္ထည့္လိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္
အၾကည့္စူးစူးကကိုယ့္ဆီသုိ့တခ်က္ေရာက္
လာသည္။

အၾကည့္ခ်င္းဆံုျပန္ေတာ့လည္း ရင္ထဲ
တမ်ိဳးတမည္ေသာခံစားခ်က္ေလးခံစားရသည္။
ဘာလို့လဲ…ဘာလို့သူ ့ရဲ႕အၾကည့္စူးစူးေတြကို
မခံစားႏိုင္ရတာလဲ။

"ဟင္း~…"

ထုိ့ေနာက္နႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းတဖက္ေကြးညႊတ္
ကာခနဲ့တဲ့တဲ့ျပံဳးလိုက္ျပီး လွည့္ထြက္သြားသည္။

ေဒါသလည္းထြက္သလို…စိတ္ကလည္း
ထင္သေလာက္အားမရေပ။ စိတ္ရွိတိုင္းသာဆို
ေအာ္ဟစ္ျပီးေျပာလိုက္ခ်င္ေပမဲ့ ေျပာမထြက္ေပ
ဘာမို့လို့လဲ ဂ်ြန္ေဂ်ာင္ကု ဆိုတဲ့သူကဘာမို့လို့လဲ။

လက္သီးကိုသာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ထား
လိုက္သည္။ ထို့ေနာက္ အခန္းျပင္ဘက္ကို
ထြက္လာေလေတာ့…

"ဟမ္…"

ဘယ္သူ ့မွမရွိေပ။ ခုနေလးတင္ေဂ်ာင္ကုက
ထြက္သြားတာမွန္ေပမဲ့ဘယ္ကိုေရာက္သြား
တာလဲ။

I want to be....[KookJin]✔️Where stories live. Discover now