ZÜMRÜT YEŞİLİ (GAY)

-AĞIR CİNNET-

Fazlasıyla şiddet vardır.
Etkilenecekler lütfen okumasın.

-

-

-

"Baban.."

"Üvey babam?"
diyip kaşlarını çattı.

"Azat bak ben çok korkuyorum."

"Neyden korkuyorsun?"

"Senden.." dediğimde gözleri yüzümde gezindi.

"Emir saçmalama ben sana zarar verir miyim?" dediğinde kafamı sağa sola salladım.

"Bana değil..ona.."

"Kime emir kime? Bak sen böyle geveledikçe ben daha çok endişeleniyorum endişelenince de sinirleniyorum."

"Baban geldiğim ilk başlarda bana bakıyordu sürekli.Başta kim olduğumu çözmek için baktığını sanmıştım ama sonradan vücuduma bakmaya başladı.Bu beni aşırı rahatsız etti.Yemin ederim sana söyleyecektim ama.. Olmadı işte çok korktum.İlk başta bakışlarını umursamadım ama dün mutfakta sıkıştırdı.Kolumu tuttu.Bu evde kalmayacağımı söyledi.Sonra..iğrenç bir teklifte bulundu..Ben..Ben çok korktum Azat.."

Nefes nefese söylediğim şeyleri Azat dehşetle dinlemişti.Kurduğum her cümlede boynundaki damarlar kalınlaşmıştı.Elimin içindeki elinin titrediğini hissettiğimde gözümden yaşlar akmaya başladı.

"Azat bak nolursun sakin ol."

Azat anında soluyarak yataktan kalktığında bende onunla beraber kalktım.Tam elini kapının kulpuna attığında hızla önüne geçtim.

"Azat yapma yalvarıyorum sana."

"EMİR ÇEKİL!" sesi bütün evi inlettiğinde yüzümü buruşturarak yutkundum.

"Bak öykü var annen var nolur sakin ol nolursun!"

"EMİR UMRUMDA DEĞİL ÇEKİL DİYORUM!"

Sinirden elleri zangır zangır titriyordu.Yüzündeki damarlar iyice belirginleşmeye başladığında hıçkırarak ağlamaya başladım.

"Azat.."

Son şansımı kullandığımda Azat beni kenara çekip kapıyı açtı.Delirmiş gibiydi.Sert adımlarıyla oturma odasına doğru yürürken bende arkasından gelip ağlıyordum..

Oturma odasına geldiğimizde öykü,annesi ve o adam yemek masasındaydı.

"Anne öyküyü de al çık."

Azat ürkütücü derecedeki sakinliklikte kurduğu cümleyle üvey babası bize döndü.

"Oğlum noluyor?" annesinin ikimize bakarak kurduğu cümleyle Azat gözlerini kapattı ve sinirle nefes aldı.

"ANNE ÖYKÜYE DE AL ÇIK EVDEN!"

Öykü benim ağladığımı görünce yanıma gelmek için bir hamle yaptı.
O sırada Azat kolundan tuttu.

Annesi eşarpını düzeltip önce karşısındaki adama sonra bana baktı.
Ardından öykünün elinden tutup evden çıktı.

Babası hala sakin bir şekilde yemeğini yerken Azat adamı sertçe sandalyeden kaldırıp karşısına aldı
ve hayatımda gördüğüm en sert yumruğu attı.

"ULAN OROSPU ÇOCUĞU!"

Adam yere düşüp sendelerken burnundan kan gelmişti.
Ben hâlâ ağlayarak derin nefesler almaya çalışırken Azat kızgın boğa misali adamın üzerine yürüdü.