ZÜMRÜT YEŞİLİ (GAY)

-DELİRMEK-

Medya: Emir.

-

Ağrıyan gözlerimi yavaşça açtığımda
siyah bir odanın içindeydim.
Altımdaki yatakta hafif doğrulup bakışlarımı sağa çevirdiğimde deri bir koltuk gördüm.Üzerinde olan uzun sopalar ve bir kaç hapı gördüğümde sertçe yutkundum.Kafamı diğer tarafa doğru çevirdiğimde bir kaçı kırık olan tahta sandalyeleri gördüm.

Yerimden kalkmak için bir hamle yaptığımda acıyla inledim.Ayak bileğim inanılmaz acıyordu.Yüzümü buruşturup elimle bileğimi ovmaya başladım.

O sırada karşımdaki kapının sesli bir şekilde açılmasıyla yüzüme bir ışık girdi.

"Oo Emir paşa hazretleri günaydın."

Karşımda gördüğüm her yeri sargılı adam Azat'ın babasıydı..
Yatakta oturur pozisyona gelip karşımdaki adama nefretle baktım.

"Yaptıklarınız yanınıza kalır mı sandınız gerçekten?"

"Biz hiç bir şey yapmadık!"

Alayla gülüp yanıma doğru yaklaştı.
Çenemden sertçe tutup sıkmaya başladı.

"Dayak manyağa yaptı lan beni orda!
Nasıl bir şey yapmadınız!"

"Senin gibi pisliklere az bile." tükürür gibi söylediğim şeye karşı sırıttı.
Çenemi sertçe bırakıp yanımdaki deri koltuğa oturdu.

"Ben herkese hakedeni yaparım."

"Lan küçücük çocuk ne hakedebilir?!"

Adam gözlerini devirip geriye doğru yaslandı.Histerik bir şekilde güldü.

"Hapiste yattı mesela."

Söylediği şey ile vücudumdaki bütün kanlar çekilmiş gibi hissediyordum.

"Ne hapisi?"

Hiç bir şey söylemeden ayağa kalktı.
Deri koltuğun üzerindeki sopayı eline aldığında yatakta geriye doğru giderek yutkundum.

Adam bana doğru bir kaç adım attığında yatakta gidebildiğim kadar geri gittim.

"Ya da normal dayak değil de." elindeki sopayı yere atıp cebinden çakı çıkardı.

"Bak.. Azat'ın nasıl biri olduğunu biliyorsun.Yemin ederim öldürür seni bu sefer.Rahat bırak beni!"

Hiç bir şey söylemeden kolumu sertçe tutup tişörtümü sıyırdı.Kolumu çekmeye çalışırken koluma attığı çizikle büyük bir şekilde çığlık attım.

Koluma bir kaç kez aynı işlemi yaptığında artık sesli bir şekilde ağlıyordum.Canım fazlasıyla yanıyordu..

Kanlar kolumdan ince ince akarken adam çakıda olan kanı tişörtüme silip tekrar cebine koydu.Bana doğru kısa bir bakış atıp tekrar kapıya doğru ilerledi ve kapıdan çıktı.

Sesli bir şekilde ağlarken kanlar akan kolumu elimle tutup yaraya bastırmaya çalıştım.Ama akmaya devam ediyordu.

Şuan ihtiyacım olan tek şey Azattı..
Azat'ın kokusuydu.

-

"Yok diyorum benim yanımda yok!"

Azat gece yarısı uyanınca Emiri yanında göremeyince önce evi aramıştı.Oradada bulamayınca delice atan kalbine karşın bir hışımla dışarı çıkıp aramadık yer bırakmamıştı.

Kalbindeki ağrı her geçen saniye biraz daha artarken mahalledeki bütün tanıdıklarına haber verip aramasını söylemişti.

Azat'ın durumu her ne olursa olsun iyi bir insandı.Mahalledeki yardımseverliği , çocuklara olan iyi niyeti ile mahallede oldukça seviliyordu.Azat onların her derdine koşuyordu.Onlarda Azat'a karşı kayıtsız kalamazdı tabiki.