"ဗိုလ်မှူးအတွက်စာရောက်လာလို့ပါ"
ဂျယ်ဟွန်းကသူ့ရဲ့လက်ထဲကမှာသေနတ်တစ်လက်ကို ကိုင်ဆောင်ထားပြီးတော့ သူ့ရဲ့မျက်လုံးတွေကသူ့ရှေ့ကပစ်မှတ်ကိုသေသေချာချာစိုက်ကြည့်နေတယ်။
ဂျယ်ဟွန်းရဲ့လက်ညှိုးကတစ်ချက်လှုပ်ရှားသွားတာနဲ့ ကြီးမားတဲ့အသံတစ်ခုကိုဖြစ်ပေါ်စေပြီးတော့ ကျည်ဆန်တစ်တောင့်ကချက်ချင်းပဲလှုပ်ရှားနေတဲ့ပစ်မှတ်ကိုသွားရောက်ထိမှန်သွားတယ်။
ချက်ချင်းပဲစစ်သားတွေအားလုံးထဲက တစ်ယောက်ကဂျယ်ဟွန်းရဲ့ပစ်မှတ်ဖြစ်တဲ့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ပန်းသီးကိုအပြေးသွားယူကာဂျယ်ဟွန်းနားပြန်ပြေးလာပါ၏။
လက်အောက်ငယ်သားအပါအဝင်အကုန်လုံးက ဂျယ်ဟွန်းရဲ့လက်ဖြောင့်အတည့်ဆုံးဗိုလ်မှူးဆိုတဲ့ နာမည်အရလှုပ်ရှားနေတဲ့သေးငယ်သောပန်းသီးကိုထိမထိကိုသိချင်နေကြတယ်။
"ငါအခုအလုပ်လုပ်နေတာကိုမမြင်ဘူးလား"
ဂျယ်ဟွန်းကအများကြီးပြောမယ့်အစား ဒီတစ်ခွန်းကိုသာပြောလိုက်လေတယ်။ သူတို့ရဲ့တစ်တပ်လုံးကဗိုလ်မှူးဂျောင်အကြောင်းသိကြလေတယ်။
စကားကိုအများကြီးပြောရတာမကြိုက်ဘူး။ စကားကိုခဏခဏထပ်ခါထပ်ခါပြောရတာလဲမကြိုက်သလို လူတစ်ယောက်ကသူ့ရဲ့အသားကိုထိတာလဲမကြိုက်ဘူး။
အကုန်ခြုံပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ အေးစက်လွန်းတဲ့ရေခဲဘုရင်လို့ပြောလို့ရမယ်။ သူတို့ရဲ့ဗိုလ်မှူးကပြုံးရတာကိုမုန်းပေမယ့် သူတို့ဗိုလ်မှူးရဲ့အပြုံးကိုအနီးကပ်လက်အောက်ငယ်သားအချို့ကတော့မြင်ဖူးလေတယ်။
အရေးကြီးစစ်ဆင်ရေးလုပ်ဖို့ပြင်ဆင်နေတုန်းမှာ ဗိုလ်မှူးဟာလူတစ်ယောက်ကိုခေါ်လာခဲ့ဖူးပြီး ထိုလူကစကားတစ်ခွန်းပြောလိုက်တာနဲ့တင် သူတို့ရဲ့အရယ်အပြုံးမဲ့ဗိုလ်မှူးဟာ မရေတွက်နိုင်သောအပြုံးတို့ကိုပေးသည်တဲ့လေ။ အင်မတန်ကိုအံ့ဩစရာမဟုတ်လား။
"ဒါပေမယ့် မဖြစ်မနေဗိုလ်မှူးဆီရောက်မှရမယ်လို့ပြောထားလို့ပါ"
"ဘယ်သူ့ဆီကလဲ?"
ဂျယ်ဟွန်းကသူ့ရဲ့လက်ထဲကပစ္စတိုသေနတ်ကို သူ့ဘေးဘက်အနောက်ကလက်ထောက်အားပေးလိုက်လေပြီးတော့ စာပို့တဲ့သူဆီကိုပြန်မေးလိုက်လေတယ်။
YOU ARE READING
Letter For My Dear General
Romanceသို့ - ကျွန်တော့်ရဲ့ချစ်ရပါသောဗိုလ်မှူး 'ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့နောက်ဆုံးလားမသိတဲ့အချိန်မှာ ဒီစာလေးကိုရေးခဲ့ပါတယ်။ ဗိုလ်မှူး... ဒါကိုဖတ်နေရဲ့လား...? အဆုံးသတ်ကဒါဖြစ်မယ်ဆိုတာကို ကျွန်တော်ကြိုသိခဲ့ပါတယ် ဗိုလ်မှူး... အဆုံးသတ်ကိုသိရက်နဲ့နောက်မဆုတ်နိုင်ခဲ့တာ...