Letter For My Dear General

{ ပထမဆုံးတွေ့ဆုံခြင်း }

                     'နေသာတဲ့နေ့တစ်နေ့ရဲ့မနက်ခင်းတစ်ခုမှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ပြုတ်ကျသွားတဲ့စာအုပ်လေးကိုကောက်ပေးရင်းနဲ့ ဗိုလ်မှူးကိုတွေ့ဖို့ကံပါခဲ့ရတာကကျွန်တော့်ဘဝရဲ့အကြီးမားဆုံးတွေ့ဆုံမှုတစ်ခုဖြစ်ပါမယ်။ နေရောင်အောက်မှာကြည်လင်နေတဲ့ဗိုလ်မှူးရဲ့မျက်လုံးတွေကကျွန်တော့်ကိုဖမ်းစားခဲ့တယ်ထင်ပါတယ်'

'တီ တီ တီ တီ တီ တီ တီ'

နေသာပြီးသာယာတဲ့နေ့တစ်နေ့မှာ ဆိပ်ကမ်းဘေးနားလမ်းတစ်လျှောက်မို့လို့ လေတဖြူးဖြူးတိုက်နေလေပြီး ဒါကထယ်ယုံးကိုသူနေတဲ့မြို့ရဲ့အလှတရားကိုသတိပြန်ရစေတယ်။

ဆိပ်ကမ်းရဲ့ဘေးတစ်လျှောက်ကလမ်းဖြစ်တာကြောင့် ကမ်းတက်နေသောသင်္ဘောဆီကနေကြားနေရတဲ့ 'တီ တီ တီ' ဟူသောအသံမှစ၍ ဆိပ်ကမ်းအရာရှိများ၏အသံအထိ။

ထယ်ယုံးကသူ့ရဲ့လက်ထဲမှာ သူ့ရဲ့တစ်နေ့တာမှာဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အရာတွေကို နေ့စဉ်ရေးနေကြစာအုပ်ညိုငယ်လေးကိုကိုင်ဆောင်ထားလေတယ်။

ထယ်ယုံးကပြာနေတဲ့ကောင်းကင်နဲ့ သာယာလွန်းတဲ့ရာသီဥတုကြောင့် ဆိပ်ကမ်းဘက်ကိုသွားကာ လေညှင်းခံဖို့ရာဆုံးဖြတ်လိုက်ပါ၏။

ထယ်ယုံးရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ အပြုံးတစ်ခုကရှိနေပြီးတော့ သူကမျက်လုံးကိုမှိတ်ကာတစ်ဖြူးဖြူး တိုက်နေတဲ့လေတွေကသူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကိုလှုပ်ရှားစေတာကို ခံစားစေဖို့ရာမျက်လုံးတွေကိုမှိတ်လိုက်လေတယ်။

ထယ်ယုံးကမျက်လုံးမှိတ်ပြီးသိပ်မကြာခင်မှာပဲ သူ့ရဲ့ပုခုံးကအတိုက်ခံလိုက်ရပြီးတော့ သူ့ရဲ့ကိုယ်လေးကအနောက်ကိုလှန်ကျသွားလေတော့သည်။

ဒါပေမယ့်ကံကောင်းစွာနဲ့ပဲ တစ်စုံတစ်ယောက်ကသူ့ရဲ့ခါးကနေ ဆွဲလိုက်ကာသူ့ခန္ဒာကိုယ်ထိန်းပေးလိုက်လေတယ်။ ထယ်ယုံးကထိန့်လန့်သွားတာကြောင့် ချက်ချင်းပဲမျက်လုံးတွေကိုဖွင့်လိုက်ပါ၏။

ထယ်ယုံးရဲ့မျက်လုံးရှေ့မှာ ချောမောတဲ့ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကရှိနေခဲ့တယ်... သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အနေအထားကအတော်လေးကိုနီးကပ်နေလေပြီး နှစ်ယောက်မျက်လုံးတွေကလဲ အချင်းချင်းစိုက်ကြည့်လျက်။