Letter For My Dear General

{ ကျူးလစ်ပန်း }

'တစ်ရက်ရက်မှာ ဗိုလ်မှူးဟာကျွန်တော့်ဘဝရဲ့အရေးပါဆုံးလူတစ်ယောက် ဖြစ်လာမှာကိုသာကြိုသိခဲ့ရင် ဗိုလ်မှူးပေးတဲ့ ပန်းနုရောင်ကျူးလစ်ပန်းတွေကိုငြင်းခဲ့မိမှာအမှန်ပါ'

"ကိုယ်တို့ထပ်တွေ့ပြန်ပြီ"

ထယ်ယုံးကထီးတစ်ချောင်းနဲ့မိုးရေတွေကိုကာ ကာလမ်းလျှောက်လာရင်းသူ့ရှေ့မှာ ရုတ်တရက်ပေါ်လာပြီးပိတ်ရပ်နေတဲ့ ဗိုလ်မှူးဂျောင်ကိုကြည့်လိုက်မိရင်းပဲ သူ့စကားကြောင့်အလိုလိုပြုံးမိသွားပါသည်။

ထယ်ယုံးကပြုံးလိုက်တာကိုတွေ့တော့ ဂျယ်ဟွန်းကလည်းအလိုလိုပြုံးလာပါ၏။ သူတို့နှစ်ယောက်ကတစ်ယောက်ရဲ့မျက်လုံးကို နောက်တစ်ယောက်ကစိုက်ကြည့်ခြင်းဖြင့် နှုတ်ဆက်နေကြတယ်။

နှစ်ယောက်လုံးကထီးကိုယ်စီဆောင်းထားကြပြီးတော့ ထယ်ယုံးကသူ့ရဲ့လက်တွေကိုအိတ်ကပ်ထဲထည့်ထားလေတယ်။ ဂျယ်ဟွန်းကတော့သူ့ရဲ့စစ်ယူနီဖောင်းနှင့်ပင်။

"ထီးအတူတူဆောင်းလို့ရနိုင်မလား"

"အင်း"

ဂျယ်ဟွန်းကခွင့်တောင်းလာလေတယ်။ ထယ်ယုံးကထီးပါရဲ့သားနဲ့ သူနှင့်အတူတူထီးဆောင်းဖို့တောင်းဆိုနေတဲ့ ဂျယ်ဟွန်းကိုကြည့်ပြီးခေါင်းညိမ့်လိုက်မိပါသည်။

ထိုအခါဂျယ်ဟွန်းကသူ့ရဲ့ထီးကိုပိတ်လိုက်ပြီးတော့ ထယ်ယုံးရဲ့ထီးအောက်ကိုခိုဝင်လာလေတော့တယ်။ ဂျယ်ဟွန်းရဲ့အရပ်ကရှည်တာကြောင့်ထီးကိုအပေါ်သို့ပင့်မြှောက်လိုက်ရသည်အထိ။

ဂျယ်ဟွန်းကထိုအရာကိုတွေ့တော့ သူကထယ်ယုံးရဲ့လက်ထဲကထီးကိုယူလိုက်ပါ၏။ ဒါပေမယ့်လည်းထယ်ယုံးကထီးကိုမလွှတ်ပေးသေးတဲ့အခါမှာသူတို့နှစ်ယောက်က တစ်ယောက်လက်အပေါ်တစ်ယောက်ကထပ်ကိုင်လိုက်သလိုပင်။

"ကိုယ်ထီးကိုင်လိုက်ပါ့မယ်"

ထယ်ယုံးကသူ့ရဲ့လက်ကိုဂျယ်ဟွန်းရဲ့လက်အောက်ကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးတော့ကျလာတဲ့မိုးရေစက်တွေကို ခံစားရန်အတွက်သူ့ရဲ့လက်ကိုထီးအပြင်ကိုထုတ်လိုက်တယ်။