အခ်စ္ေလျပည္ တိုး၀င္လာခဲ့ေသာ္ @ အချစ်လေပြည် တိုးဝင်လာခဲ့သော်

စာစဥ္ ၃၁ (၁၁-၂၀)

စာစဥ္ ၃၁၊ အခန္း ၁၁။ ေတြ႕ရေအာင္  1

၂ ရက္အၾကာမွာေတာ့ ရွု၀န္ႏူးေဆး႐ုံက ဆင္းခဲ့ရၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးသက္သာေနေလၿပီ မို့ ေဆး႐ုံက ဆင္းဆင္းခ်င္းမွာပဲ အိမ္မျပန္ပဲ အလုပ္ကိုသာတန္းသြားလိုက္သည္ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ေတြက ျပတ္လပ္ထားတဲ့ အလုပ္ေတြကို ၿပီးေအာင္လုပ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့
ည ၇နာရီပင္ထိုးသြားေခ်ၿပီ ။ တစ္ခါေလာက္နဲ႔တင္ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာင္တရသြားၿပီမို့ ရွု၀န္ႏူး တ႐ုတ္စားေသာက္ဆိုင္ပဲ သြားကာ ခပ္ေႏြးေႏြးအစားအစာေတြကိုပဲ ညစာအျဖစ္စားလိုက္ၿပီး တကၠစီဌားကာ အိမ္ျပန္လာလိုက္သည္ ။

ရွု၀န္ႏူးအခန္းေရွ႕ေရာက္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူမကို လွမ္းေခၚေလသည္ ။

“မိန္းကေလး”

ရွု၀န္ႏူး လွမ္းၾကည့္လိုက္သည့္အခါမွာေတာ့ သူမရဲ့အိမ္နီးခ်င္းအေဒၚႀကီးပင္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျပဳံးျပကာ ႏွုတ္ဆက္လိုက္သည္။

“မဂၤလာပါ”

အိမ္နီးခ်င္းအေဒၚႀကီးက သူမရဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔အတူ အကကလပ္ကေန ျပန္လာပုံပင္ နဖူးမွာလည္း ေခၽြးေတြစို့လို့ပင္ ။

“သက္သာသြားၿပီလားမိန္းကေလး”

သူမ ေနမေကာင္းျဖစ္ခဲ့တာကို သိေနတာေၾကာင့္ အံ့ၾသသြားခဲ့ေပမဲ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ပါ၏ ။

“ဟုတ္ကဲ့”

သူမ အံ့ၾသေနတာကို သိသည့္အိမ္နီးခ်င္းအေဒၚႀကီးက သူမနားတိုးကပ္လာတာ အျပဳံးတို့ကို ခ်ိတ္ဆြဲၿပီး ရွင္းျပေလသည္ ။

“အဲ့ဒီညက ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ညလယ္ေခါင္ႀကီး အန္တီ့အခန္းကို တံခါးလာေခါက္ၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပတယ္ေလ ၿပီးေတာ့ အန္တီ့အိမ္ရဲ့ ၀ရန္တာကေန သမီးတို့အိမ္ ၀ရန္တာကိုကူးမယ္ဆိုၿပီး အန္တီ့အိမ္ထဲ ၀င္ဖို့ အဲ့ဒီေကာင္ေလးက ခြင့္ေတာင္းတယ္ ... အန္တီလည္း မိန္းကေလးတစ္ေယာက္တည္းေနတဲ့အိမ္ဆိုေတာ့ ၀င္ခြင့္ေပးဖို့ နည္းနည္းေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့ကြယ္ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္တာ မွန္သြားတယ္”