The CEO's Weakness | UNDER EDITING

Chapter 21

Nang mailabas na nila si Elijah sa kwarto ay pumasok na ko at dumiretso sa banyo.

Ano bang nangyayari sakaniya?

Wala nga akong balak na putulin ang pagkakaibigan namin, pero sobra na, kaibigan niya ko at mahal niya ako higit pa ro'n, sana kaya niya akong hayaan na maging masaya hindi 'yung siya pa ang haharang para maging masaya ako. I was about to hurt myself earlier, but Shiro, Marielle and Allysa stopped me.

Dun naman masaya si Elijah, 'diba? Ang makitang nasasaktan ako, dapat ibibigay ko na ang kasiyahan niya, e. Bakit pa kasi ako pinigilan, sanay naman na ako.

"Let's go back to Manila?" pumasok si Shiro sa kwarto, naka-krus ang braso at nakasandal sa pintuan. Pinunasan ko naman ang mga luhang tumutulo sa mata ko saka tumango.

"Magpapa-alam lang ako." I gave him a small smile before changing my outfit into a nice dress. Pumunta ako sa kwarto nila Marielle, dahil ayoko muna kay Allysa at paniguradong ando'n si Elijah.

"Iwan na pala namin kayo dito, may... kailangan pa kaming gawin sa Manila." maayos na paalam ko kay Marielle matapos niya akong halikan sa pisngi. Wala dito yung boyfriend niya, baka andun sakanila Allysa.

"Hindi ako naniniwalang may kailangan kayong gawin, dahil ba 'to sa nangyari?" tanong niya naman.

"Hindi, ah. May biglaang meeting si Shiro, and, hinahanap na 'ko sa site kasi hindi ko pa naiibigay sakanila yung blue print." I smiled. "Pakisabi na lang sakanila, Marielle." tumango naman siya saka ako niyakap muli.

"Mag-iingat kayo, kita na lang tayo ro'n." she whispered after hugging me.

Nagpahatid na ako kay Shiro sa condo, at tahimik na pumasok sa lobby, may mga tumulong naman sa 'kin na dalhin 'yung mga gamit ko kaya ayos lang, balak pa sana niyang mag-stay pa ng matagal dito pero pinigilan ko dahil gusto ko muna mapag-isa ngayon.

Nilagay ko sa kwarto ang mga gamit ko, saka umupo sa sofa para i-block si Elijah sa lahat ng connections.

Nilagay ko na din sa archives 'yung mga pictures naming dalawa sa Instagram, 'yung kaming lahat naman na magkakaibigan ay nilagay ko lang doon.

Habang nanonood ako ng movie sa Netflix ng ala una ng madaling araw ay may kumatok, nagdalawang isip pa 'ko kung bubuksan ko 'yon dahil ala una na at wala akong pinapunta na kahit sino pero binuksan ko pa din. Nakita ko naman si Ashtriella at Zaliah na may dalang alak at nakangiti saakin.

Agad silang pumasok sa unit ko, si Ashtriella ay nilabas ang mga snacks na pampulutan, si Zaliah naman ay dumiretso sa kusina para kumuha ng baso.

"Galing niyo, ah. Ala una talaga tayo iinom?" natatawang tanong ko sakanila. Ini-abot na saakin ni Zaliah ang baso na may alak, saka umupo sa couch at naka-de-kwatro pa si gaga.

"Of course! Someone fulfilled my wish last night, so I want to celebrate!" bibong sagot ni Ashtriella, tumayo pa siya para akbayan ako at pagtunugin ang baso naming dalawa.

"Ano namang wish 'yan? Binigay na mana mo sa lola mo? Or, binigay na 'yung lupa ng lolo mo sa Pangasinan?' sunod-sunod kong tanong. Sa dinami-dami ba naman ng wish ng babaeng 'to, hindiko na alam anong wish ang natupad.

"No!" ngumuso siya. "Someone watered my vegetable after three years, Ezryn!" halos maibuga ko ang ininom kong alak sa narinig ko. Wow ha! Sabagay, tatlong taon na dry season 'tong kaibigan kong 'to, okay na 'yun kesa madagdagan pa ng isang taon.

"H-how?" utal na tanong ko. Umupo ako sa tabi ni Zaliah at iniwan siyang nakatayo sa harap namin.

"Okay, listen!" nilapag niya ang baso niya at umupo sa isang couch bago tumingin saamin para magsimula nang magkwento.

"Yesterday night, I decided to visit my brother's bar. I invited Zaliah but she refuse because she's pagod na raw. Umupo ako ro'n sa may counter, then a guy approached me! He's so pogi, uh, mabango and soft 'yung lips niya. So we flirted isa't isa, and we made love at his car." conyong pagkwento niya. Napasapo naman ako sa noo at umiling iling, iba talaga 'tong babaeng 'to.

"Wait nga! Why are you so early to balik here at Manila ba? Zaliah called me kanina and she said you texted her na here kana. I thought your balik is tomorrow pa?" palaro ko siyang binato ng unan dahil sa pagiging conyo niya, ewan ko nga pa 'no ko 'to nareresist! "Ouch!" O.A na wika niya.

"Mahabang kwento." iritang sagot ko.

Dito na natulog ang dalawang gaga, pero iniwan ko naman silang may nakahandang pagkain sa lamesa. Sinubukan kong gisingin si Zaliah dahil may meeting pa kami ngayon pero alas kwatro na sila natapos maginom kaya nahirapan ako at pumasok sa kompanya ng mag-isa.

Nang makapasok sa conference room ay hinahanda pa lang nila ang projector, si Shiro ay kausap ang secretary kaya umupo na ako at nagkunwaring binabasa ang folder na nakahanda sa harap ko.

"Hi." umupo si Shiro sa tabi ko at pasimpleng niyakap ang braso ko.

"Sir, hindi po d'yan ang upuan nin'yo." sita sakaniya ng secretary niya.

I saw him rolled his eyes before moving to his proper seat. He's hitting my feet under the table so I kicked him.

"Ah!" sigaw niya.

Lahat ng tao sa conference room ay napatingin bigla sakaniya dahil sa sigaw niya. Ako naman ay ginawang panakip ang folder sa mukha para takpan ang tawa ko.

"Sir!" his secretary approached him, "Are you okay?"

Masama ang tingin niya saakin bago tumango, umupo ulit siya sa tabi ko at nilagay ang kamay sa hita 'ko, I'm just wearing my black fitted skirt!

"'Wag dito, gago." saway ko nang unti-unting pumasok ang kamay niya sa gitna ko. Hindi niya ako pinansin at tuloy-tuloy lang sa ginagawa.

He entered my part with his one finger, followed by another. As I wanted to moan when he started to thrust his fingers, I can't, we're on conference room. Not a hotel room.

"Sir, d'yan na po ba talaga kayo uupo?" tanong ng secretary niya. Bigla naman akong napatakip sa mukha ng folder when I felt something building inside my stomach.

"No. Let's just wait for Architect Abella, then we'll start.." Shiro calmly answered while simplily thrusting his fingers inside me.

Agad namang dumating si Zaliah, together with Engineer Marquez.

"Let's start." wika ko para matigil na ang kaepalan ni Shiro sa akin.

Pinunasan niya ang kamay niya sa tissue na hiningi niya saka bumalik sa upuan. Si Zaliah ay matalim lang ang titig saakin at alam kong alam niya ang ginawa ni Shiro, 'tong gagang 'to, alam na alam at kilalang-kilala ako.

After the meeting, I decided to go with Engineer Marquez sa site sa Rizal. Siya pa ang nagsuot ng hardhat ko kahit na hindi ko naman inuutusan.

"Nahahalata ko kayo ni Sir Salazar, Architect, ah." he laughed.

"H-huh?" utal na turan ko.

"Kayo, 'no?"

"Hindi ah." umiwas ako ng tingin.

"Yes we are, do you have any problems with it?" sabat ni Shiro na nasa likuran ko na pala. Natawa naman ng sarkastikto si Engineer saka siya kinamayan.

"Nothing, Sir. Stay strong." he smiled before walking passed by us.

The CEO'S Weakness