İnce Belli

25- Mesaj

Buyrun olayları bir kere de Emir'den okuyalım.

Emir'den

Restorant sahibi olmama rağmen çoğunlukla bende mutfağa giriyordum. Bunu yapmaktan zevk alıyordum. Diğerleri kadar çalışmasam bile hem onlara yardım ediyor hem de kontrolleri bizzat kendim yapmış oluyordum. Akşam olurken üzerimi restoranttaki odamda değiştirmiş, işten çıkmadan önce her zaman yaptığımı yapacaktım. Ersin Bey her türlü şeyin düzenine oldukça dikkat eden biriydi ama bende her şeyi her gün titizlikle kontrol ediyordum.

Pantolonumum cebindeki telefonuma gelen mesaj sesiyle Mete mi yazdı diye hemen cebimden telefonumu çıkarttım. Telefonu açtığımda kayıtlı olmayan bir numaradan mesaj geldiğini gördüm. Mesaja tıkladım.

054....: Emir, ben Selen. Çok acil yardımına ihtiyacım var. /17.30/

En son yaptığı hareketlerinden dolayı mesajına bir şey demedim. Kontrolleri yaparken tekrar gelen mesaj sesiyle telefonumu çıkarttım.

054....: Emir, yardımına çok ihtiyacım var. Mesele çok başka, seninle alakalı değil.
/17.38/

054....: Senden başka yardım isteyeceğim kimse yok, çok çaresizim. Rahatsız etmeyeceğim lütfen atacağım konuma gel.
/17.38/

054....: *konum* /17.38/

Selen ile dostluğumu bitirdiğimde gerçekten esaslı bir dostu kaybettiğimi biliyordum. O beni sevene kadar her şey gerçekten iyiydi. Bana olan sevgisi, ailesinin baskıcı tavrı, biten dostluğumuzdan sonra psikolojikmen iyi olmadığını arkadaşlarımızdan duymuştum. Bunu da gittiği psikoloğun arkadaşımın tanıdığı olmasıyla öğrenmiştik hepimiz. Selen böyle bir durumdan kimseye bahsetmezdi. Yapısı buydu, kimseye bir şeyini anlatmazdı. Psikolog onun yanında olmasını, destek çıkmasını istemişti ondan, o da bu durumu bize de bildirmişti. Uzun zamandır bana olan sevgisinden bahsetmiyordu, ta ki nişanlanana kadar. Selen'in bana sevgisi takıntıydı.

Selen'in çevresi çok genişti aslında ama kimseye bir şeyini anlatmazdı. Ailesi ile alakalı şeyleri anlattığı akıl aldığı tek kişi bendim. Birine bir şeyini anlatmazdı çünkü o insanın onu kusurlu yönleriyle bilmesini istemezdi. O yüzden şu an beni acilen yanına çağırmasının altında büyük bir neden olduğunu düşünüyordum. Gerçekten ihtiyacı olmasaydı yardımına ihtiyacım var acil gel demezdi. Ama eğer ki evliliğime zarar verecek boş bir mesele için beni çağırıyorsa o zaman Selen yeni bir Emir ile tanışırdı.

Arabaya bindim ve sürmeye başladım. Kırmızı ışıkta durduğum sırada Mete'm endişlenmesin diye mesaj yazmakla meşguldüm.

Emir: Mete gecikeceğim biraz ama yemeği geç pişirirseniz yetişirim. /17.43/

Emir: Selen çok acil yardıma ihtiyacım var diye mesaj attı. Normalde kimseden yardım istemez, böyle olmasa gitmezdim. Bir bakayım mesele neymiş. Bize yaptıkları kötü de olsa içim rahat etmiyor ne de olsa eski dostum. Önemli bir şey değilse hemen gelirim zaten.
/İletilmedi/

Arkadan gelen korna sesleriyle ısığın yandığını gördüm. Gönder tuşuna basıp telefonu yan tarafa koydum. Şehirden uzakta bir otele geldiğimde arabayı park edip indim. Telefonumu cebime koydum. Otele direkt girdiğimde Selen'i lobide ağlarken gördüm. Bu perişan haline karşı hızlıca yanına gittim.

"Selen ne oldu? Ne bu halin?"

"Emir, mahvoldum ben. Beni öldürürler bu sefer."

"Kim öldürür? Ne oldu ? Baştan anlatsana."

"Emir ben, ben senin nişanlandığını duyduktan sonra iyice saçmaladım. Birçok kişiyle birlikte oldum. Sabah şüphelendim ve test yaptım, hamileyim. Bebek kimden onu bile bilmiyorum. Bu halimi görürse babamlar sorgular, öğrenirse mahveder beni diye hemen iş için şehirdışına gidiyorum dedim buraya geldim. Ne yapacağım ben şimdi? Senden başka bu konuda yardım isteyecek kimsem yok. Mecbur kaldım."