{မောင့်အရိုင်းပင်}[Completed]

Chapter-6

"မမ"

"ဟင် ခတ်ထန်ပါလား တက်လေမောင်လေး "

"ဟုတ်"

"အိမ်ကတော့နည်းနည်းနဲ့နေတယ်ခတ်ထန် ထိုင်လို့တော့ရပါတယ်"

"ရတယ်မမ ကျွန်တော်ဒီအဝမှာပဲထိုင်ပါ့မယ်"

"မဟုတ်ဘူး အပေါ်တက်ပါ လာပါ.."

"ကျွန်တော်ခဏပဲနေမှာပါ"

"မရဘူး ခဏလည်းအပေါ်တက် မဟုတ်မှ အရိုင်းကိုလာခေါ်တာလား"

"ဟုတ်မမ..အကိုရိုင်းရောဟင်"

"ရှိတယ် အနောက်မှာသူ့တူမနဲ့ရေချိုးနေတယ်..."

"အာ ဟုတ်လား ကြာအုံးမှာလားဟင်"

"မကြာဘူးရေချိုးတာမြန်တယ် "

"ဟုတ်"

"မနက်ကဘာဖြစ်ကြတာလဲ "

"မမသိနေတာလား အကိုရိုင်းပြောပြတာလား"

"အေးလေ မင်းကသူ့ကိုမောင်းထုတ်ပါတယ်ဆိုပြီးမှိုင်တွေနေလို့ အမဖက်ထားပေးရသေး"

"ဟို အကိုရိုင်းအရမ်းစိတ်ဆိုးသွားလားဟင်မမ "

"အဲ့ဒါတော့သေချာမသိဘူး ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှမဖြစ်စဖူးမျက်ရည်ဘူးသီးလောက်တော့ကျတယ်ငါ့မောင်ရေ"

"ဗျာ "

"အမေ "

"အော် စံလေး အဝတ်အစားဝတ်ပြီးအနားလာပါအုံး"

"ဝတ်ပြီးပြီအမေ "

"သူကမမသမီးလေးလား ချောလိုက်တာနော်"

"ဟုတ်ပဟုတ်ပ သမီးချော စံလေး ဒါဦးလေးငြှိုးမာန်ရဲ့ညီဦးလေးမင်းခတ်ထန်တဲ့"

"ညီ ဒါဆိုသမီးဦးလေးပေါ့နော် "

"သမီး "

"အဖေ့ညီကသမီးဦးလေးပေါ့အမေကလည်း"

"ဟာ မမ ဘာကဘယ်လို"

"ဟဲဟဲ မဟုတ်ဘူးငါ့မောင် သမီးကဒီလိုပဲနောက်ပြောင်တာ စံလေး တိတ်တိတ်နေတော့"

"ဟုတ်"

"အော် စကားပြောနေတာနဲ့ခတ်ထန်ကိုဧည့်ခံဖို့မေ့နေတာ ခဏ အမတစ်ခုခုလုပ်ပေးမယ်"

"မဟုတ်တာ မလုပ်ပါနဲ့"

"တစ်ခုခုတော့စားပါခတ်ထန်ရယ်"