"ေမာင္ "
"ဟင္"
"ဘယ္ေတြလိုက္ႏွိုက္ေနတာလဲ"
"ေအးလို႔ေလ "
"ဒီေန႕ေနသာပါတယ္"
"ေနသာလည္းအေအးဓတ္ကရွိေနတာေလ"
"ေမာင္ အရိုင္းမႀကိဳက္ဘူး"
"ေမာင့္အရိုင္းကလည္း တစ္ကယ္ေအးလို႔ပါ"
"မဂၤလာေဆာင္ကညေနမွေလေမာင္ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွထိကိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ေမေမကေျပာတယ္"
"ေမာင့္အရိုင္းရယ္ ေမာင္တို႔ကအရင္တည္းကထိတာေရာကိုင္တာေရာလုပ္ၿပီးသြားၿပီေလ အခုေမာင့္လက္ေလးေအးလို႔ေမာင့္အရိုင္းရင္ဘတ္ထဲထည့္ထားတာျပသနာလား"
"ျပသနာမဟုတ္ေပမယ့္မႀကိဳက္ဘူး ေမာင္ပဲေျပာတယ္ေလ ေမေမ့စကားကိုနားေထာင္လို႔"
"ဟင္းးးးဒါဆိုလည္းမဂၤလာေဆာင္ၿပီးမွအတူေနခိုင္းေရာေပါ့ သူတို႔ပဲအိမ္အသစ္မွာႏွစ္ေယာက္တည္းေနခိုင္းၿပီးေတာ့ "
"အဲ့ဒါက႐ြာဓေလ့ပဲ "
"လာျပန္ၿပီ ဓေလ့ေတြကလည္းမကုန္နိုင္ေတာ့ဘူးလားေမာင့္အရိုင္း ဟမ္ "
ခတ္ထန္ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႕ရင္ဘက္ထဲထည့္ထားတဲ့လက္ကိုထုတ္လိုက္ၿပီးထထိုင္လိုက္တယ္ အခ်ိန္ကေတာ့ေန႕လည္တစ္နာရီပဲရွိပါေသးသည္။
"ေမာင္ "
"ေျပာ"
"ညေနမဂၤလာေဆာင္ၿပီးတာနဲ႕အရိုင္းကေမာင့္အပိုင္ျဖစ္သြားၿပီေပါ့ေနာ္"
"ဟီးး ဒါေပါ့ ေမာင့္အရိုင္းကေမာင့္အပိုင္"
"ေမာင္ကၿမိဳ႕ျပန္မယ္ဆိုရင္အရိုင္းလည္းလိုက္ရမွာေပါ့"
"အင္းေလ ဘာလို႔လဲ မလိုက္ခ်င္ဘူးလား"
"အင္း"
"လိုက္ရမယ္"
"ဟင္.."
"မလိုက္ခ်င္လည္းလိုက္ရမယ္လို႔"
အရိုင္းမ်က္ႏွာေလးမွာခ်က္ခ်င္းပင္ညွိုးက်သြားေလၿပီ။
"အရိုင္း႐ြာႀကီးနဲ႕ေဝးရာဆီမသြားနိုင္ဘူး ေကာင္မေလးနဲ႕အမကိုလည္းမခြဲနိုင္ဘူး"
YOU ARE READING
{မောင့်အရိုင်းပင်}[Completed]
Romance"မင်းနာမည်က" "အရိုင်းပင် ....ငါ့နာမည်ကအရိုင်းပင်"
![{မောင့်အရိုင်းပင်}[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/311510420-64-k351969.jpg)