"အင့္.."
ထုံက်င္က်င္ေဝဒနါကိုခံစားေနရတာမို႔သူမနည္းငုတ္တုပ္ထထိုင္လိုက္ရတယ္။နိုးလာတဲ့အထိလည္းအျမင္ေတြကေဝဝါးေနဆဲ ေနာက္က်ိေနသည့္ေခါင္းေၾကာင့္နားထင္အားပြတ္သပ္ရင္း ပတ္ဝန္းက်င္ကိုစူးစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့..
"ဟင္ ဒါဘယ္ေနရာလဲ"
သူေရာက္ေနတာအခန္းတစ္ခုအျပင္သံကိုလည္းဘာဆိုဘာမွမၾကားရပဲ တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။
"ငါဒီေနရာကိုဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ က်စ္"
ေဘးကိုလက္ေထာက္လိုက္ေတာ့တစ္ခုခုကိုစမ္းမိသြားတယ္။
"ဟင္ "
အမ်ိဳးသမီးအတြင္းခံတစ္ခုကိုေတြ႕လိုက္ရတာမို႔သူ႕မ်က္လုံးေတြျပဴးက်ယ္လာလ်က္..
"ဒါ ဒါက "
"ေအာ္ ကိုမင္းခတ္နိုးလာၿပီလား"
"မင္း ဘယ္သူလဲ"
"ကိုမင္းခတ္ကသိပ္တရားလြန္တာပဲ ကိုယ့္ကိုမေန႕ညကစိတ္ႀကိဳက္ျခယ္လွယ္ခြင့္ေပးထားတဲ့ပါတနာကိုေတာင္ေမ့ပစ္တယ္"
အနားရွိေနတဲ့ခုံေပၚကဝိုင္ခြက္ကိုယူလာၿပီးသူမကခတ္ထန္နားဝင္ထိုင္ေလရဲ႕..
"အေဖာ္ျပဳေပးပါအုံး"
"ငါဒီကိုဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ"
"ဟား ကိုမင္းခတ္ကိုယ္တိုင္လမင္းကိုေခၚလာခဲ့တာေလကြာ"
ျငဳတုတုအသံျပဳကာလက္ေမာင္းကိုဖက္တြယ္လာတဲ့မိန္းကေလးအားသူတြန္းထုတ္လိုက္တယ္။
"မင္းငါ့အသားကိုမထိနဲ႕ မင္းကိုသိေတာင္မသိတဲ့ငါကဒီေနရာကိုဘယ္လိုေခၚလာရမွာလဲ မဆိုင္တာေတြမေျပာပဲငါေမးတာပဲေျဖစမ္းပါ"
"အဟမ္း သိခ်င္ရင္လည္းေျပာျပရမွာေပါ့ ကိုမင္းခတ္တစ္ေန႕ကဆိုင္ကယ္နဲ႕အတူလမ္းေဘးမွာလဲေနတာေတြ႕လို႔လမင္းကေဆးကုဖို႔ေခၚလာတာ ဒါေပမယ့္ အဲ့ညမွာပဲ ကိုမင္းခတ္ကနိုးလာတယ္ ၿပီးေတာ့ လမင္းနဲ႕ယမကာေလးနည္းနည္းေသာက္ျဖစ္တယ္ အဲ့ေနာက္ေတာ့ လမင္းတို႔တစ္ေယာက္ဆႏၵတစ္ေယာက္ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ၾကတာပဲ"
"ဘာ"
*ေမာင့္အရိုင္းမဟုတ္တဲ့တစ္ေယာက္နဲ႕လား ငါကေမာင့္အရိုင္းမဟုတ္တဲ့တစ္ေယာက္နဲ႕အတူအိပ္ခဲ့တယ္တဲ့လား မျဖစ္နိုင္ဘူး ဒါလိမ္စဥ္သက္သက္ပဲ လုံးဝမျဖစ္နိုင္ဘူး *
YOU ARE READING
{မောင့်အရိုင်းပင်}[Completed]
Romance"မင်းနာမည်က" "အရိုင်းပင် ....ငါ့နာမည်ကအရိုင်းပင်"