"ေမာင့္အရိုင္း...ေမာင့္အရိုင္းေရ"
"ေမာင္ အရိုင္းဒီမွာအဝတ္ေလွ်ာ္ေနတယ္"
"ေမာင့္အရိုင္းကလည္း အဝတ္ေလွ်ာ္စက္ရွိေနတာကို လက္နဲ႕ေလွ်ာ္မယ္ဆိုအစတည္းကဒါႀကီးဝယ္ထားေတာ့မလား"
"အဲ့ဒါႀကီးနဲ႕မေလွ်ာ္ခ်င္လို႔ေပါ့ လက္နဲ႕ေလွ်ာ္တာပဲေကာင္းပါတယ္ "
"အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ ဒီကေယာက္်ားကလက္ကေလးေတြေပါက္ၿပဲကုန္မွာစိုးလို႔ေျပာတာကို"
"အရိုင္းသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္..."
"ဒါေပမယ့္ေတြဘာေတြအသာထား အခုထ"
"ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"အဲ့အဝတ္ေတြခ်ထားခဲ့လိုက္"
"ေမာင္ ေလွ်ာ္လက္စနဲ႕ၿပီးေအာင္ေတာ့ေလွ်ာ္ပါရေစ"
"ထားခဲ့လိုက္ပါဆိုေမာင့္အရိုင္းက လွ်ာကိုရွည္တယ္ ထားခဲ့"
"ေမာင္ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ"
"ၾကည့္အုံး တစ္ကိုယ္လုံးလည္းစို႐ႊဲေနတာပဲ ေမာင့္အရိုင္းတစ္ကိုယ္လုံးကိုပါထည့္ေလွ်ာ္ေနတာလား"
"မဟုတ္ပါဘူး ခုနကေရဆြဲရင္းစိုသြားတာ"
"ဟင္းးးအဝတ္အစားသြားလဲ သြား"
"ဒါမၿပီးးး"
"ေမာင့္အရိုင္း"
ထုံးစံအတိုင္းဆူပုတ္ပုတ္ၾကည့္လာေတာ့အရိုင္းသက္ပ်င္းေလးခိုးခ်လိဳက္တယ္။ေခါင္းေလးၿငိမ့္ျပၿပီးအိမ္ေရွ႕ျပန္ထြက္လာေတာ့အေနာက္ကေနခတ္ထန္တစ္ေယာက္ပါလာေလရဲ႕..
"အဲ့ဒါမဝတ္နဲ႕"
ဒါမဝတ္နဲ႕ဆိုလို႔တစ္ျခားဟာေျပာင္းကိုင္ေတာ့လည္း..
"အဲ့ဒါလည္းမေကာင္းဘူး"
"ဒါေရာ"
"အဲ့ဒါေရာပဲ"
"ေမာင္ ဘယ္ေတြမ်ားသြားမွာမို႔လို႔ အဝတ္အစားကစေ႐ြးေပးေနတာလဲ"
"အျပင္ေလ"
"အျပင္ေတာ့သိတာေပါ့ ဘယ္ကိုလဲ"
"ပလာဇာ "
"ပလတာ"
"ကဲ ေျပာလည္းသိမွာမဟုတ္တဲ့ဟာကို ျမန္ျမန္သာလဲစမ္းပါ ေရာ့"
YOU ARE READING
{မောင့်အရိုင်းပင်}[Completed]
Romance"မင်းနာမည်က" "အရိုင်းပင် ....ငါ့နာမည်ကအရိုင်းပင်"