Cʜᴀᴘᴛᴇʀ 4 - Sᴡᴇᴇᴛ

7.3K 308 51
                                    

Khale's POV:

It's already 5:30 in the morning so I went to the bathroom to take a bath. Maaga ako ngayon para makalibot libot dito sa lugar.

Maya maya pa'y natapos na ako at di na ako kumain sinabihan ko na lang sina Manang Gloria na sila na lang kumain at aalis na ako.

Kinuha ko na ang kotse ko at pinasibad ito papalayo sa bahay ko.

Ewan ko kung saan ako pupunta o kung saan pa makakapunta basta gusto ko lang ilabas tong baby ko.

Bago pa man mag red light may biglang kumuha ng isa kong atensyon maraming tao ang nakalibot doon at mga sigaw ng mga babae ang aking naririnig.

Because of my Curiosity I went down on my car and went where the scene is happening.

Nagulat na lang ako na bahagya ng makita kung sino ito.
Si Ma'am at yung babaeng hinatid ko sa bahay niya mayroon rin isang babae na parang di maubusan ng boses kaka sigaw.

"Look what the fuck you did!" Singhal ng babae satingin ko natabunan ng kape ang bag.

"It's just a bag" she coldly uttered. Kitang kita na ang gigil na makikita sa mata ng babaeng sigaw ng sigaw.

Itong babaeng to sigaw ng sigaw habang si Ma'am naman kalmado lang yung isa namang babaeng inihatid ko ay kanina pa natatakot.

"Uhm excuse me?" Pang sisingit ko dahil parang di na ito matatapos.

"Aksidente lang naman yun natapunan sayo atsaka bag lang naman yan pwede namang palitan." Saad ko na ikinabaling ng atensiyon nila sakin.

"Still! I paid half a million for this bag and ang mga ungoy na ito tinapunan lang ng kape mga hayup!" Saad niya na ikinataas ng kilay ko.

"First of all bat kasi bili ng bili ng mamahaling bag kung hindi mo naman mabibili ulit pag nasira? Pangalawa hindi sila ungoy o hayop dahil tao sila"

"Kala mo naman mababayaran mo" saad niya sa mahinang boses pero di yun nakalampas sa pandinig ko kaya kinuha ko na ang wallet ko at kumuha ng cheque doon at pumasok sa kotse ko para kumuha ng ballpen. Linagyan ko ito ng 500,000 pesos na halaga ang signed it.

"Here" sabi ko sabay bigay ng cheque at binigay ko ang business card ko. "Kung may kulang pa just call me nandyan sa card yung number ko now go dont make another scene here". Saad ko at tumalikod na siya at nagsimula ng maglakas papalayo.

"Ma'am tara na po" saad ko sa kanila na para bang hindi pa rin nakarecover sa pangyayari.

Sabay naman silang sumunod sakin.

Pinagbuksan ko muna sila ng pintuan bago ako dali daling pumunta sa driver's seat.

"Sa University na po ba tayo?" Tanong ko sa kanika dahik maaga pa man at baka may pupuntahan pa sila.

"Yes" tanging sagot ni Ma'am Cristine.

Agad ko na mang pinasibad itong kotse ko papunta sa paaralan.

Kamalas malas ba naman may check point pa jusko naman. Bakit ayaw ko ng check point? Wala lang ayaw ko lang. Di joke lang di ko rin alam.

Pinahina ko na ang pagpapatakbo ng sasakyan ko ng malapit na kami sa check point.

Pagbaba ko ng glasswindow bigla na lang nagulat si kuyang guard ng makita ako. At binaba ang kanyang ulo bilang pag galang.

Ito rin ang ayaw ko kung bakit isang Javier ako mashado nila akong ginagalang gusto ko lang naman yung normal, pero nasanay na ako at hinayaan ko na lang.

"Ah s-sige na ho Ma'am Khale m-makakaalis na ho kayo" saad niya dahil ibibigay ko na sana ang licsene and registration ko.

Binigyan ko na lamang ito ng isang matamis na ngiti at tumango.

"Bat di ka niya hiningian ng license" takang tanong ng babaeng nasa likod.

Di ko alam pero bigla na lang tumingin si Ma'am Cristine sa babae na nasa likod para bang may sinasabi.

"Oh ah by the way my name is Nichole" pagpapakilala niya.

Nichole? I think I heard it somewhere.......Oh yung sinasabing babaeng nakausap ni Samantha.

Tumingin muna ako dito at nginitian."Ganun po talaga maganda ka tapos may mga maganda ka ring kasama" saad ko na ikinatawa niya.

Ayaw ko ng sabihing dahil isa akong Javier.

Pagkatapos ng mahabang byahe. Yes mahabang byahe dahil mayroon nanamang traffic ay nakarating na rin kami sa University.

Si Ma'am ang una kong subject kaya naman sabay na kami pumasok, si Nichole naman sa opisina ni ma'am nagpaiwan.

"Good Morning everyone" bati ni ma'am ng makaupo na kami pareho sa kinauupuan namin.

Masiglang binati rin siya ng mga estudyante pabalik.

"Kindly pass your plates now"

Agad ko naman kinuha sa bag yung ginawa ko at pinapasa ko na lang kay Jaq dahil siya ang mas malapit kay ma'am.

Pagkatapos nun nag umpisa na si ma'am mag discuss sa topic namin ngayon.

Natapos ang klase namin sa kanya na lahat nag rerecite sa tuwing may itatanong siya, grabe iba epekto ni ma'am samin pag kay sir Philip kasi kokonti naman ganun na rin sa ibang professors namin.

Palabas na sana kami ng mga kaibigan ko ng tawagin ako ni ma'am.

"Miss Javier" tawag niya sakin.

Tinanguan ko na kang ang dalawa na akala mo mga ewan dahil may mga malokong ngisi ang nakalagay sa mga labi nila, ayan nanaman sila.

"Yes ma'am?"

"Help me with these please" hinging tulong niya para ipabuhat ang iilang libro and ang laptop niya. Dami rin namang na discuss ni ma'am kaya ganito rin karami dala niya.

"Sige po"

Pagkatapos kong sabihin iyon ay naglakad na siya papalabas. Di ko alam ang opisina niya kaya siya na nauna nag lakad papalabas.

Maraming atensyon ang nakukuha namin dahil kahit pag lakad ni ma'am ay nakakalaglag panga, jusko dyosa ba naman na lumakad sa harap mo. Pero mga puta naman oh makatitig parang mga tanga. Akin lang si ma'am!

Sigaw ng isipan ko kahit wala naman kami ni ma'am, tangina bilis ko naman mahulog.

Huminto kami sa isang office na may pangalan niya na nakalagay.

Cristine Gabrielle Valencia

Grabe yung ngalan niya kasing ganda niya.

Pagkapasok namin ay agad akong napasinghap ng maamoy ang opisina niya. Amoy niya! Stawrberry scent na may halong iba na di ko alam kung ano bang amoy pero nakakaadict.

Naputol ang pagaamoy ko sa paligid ng mag salita siya.

"So you're just going to stand there" she coldy uttered so I immediately put her things in her table. Aalis na sana ako ng sabihin niya ang mga katagang di ko aasahan na masasabi niya pala ang mga iyon.

"Thank you" she sweetly uttered that sends shiver through my whole being. And after that, I went out to her office with a wide smile on my face.

The Unbreakable FeelingsWhere stories live. Discover now