CHAPTER 30

10.6K 381 285
                                    

'Spread it wider, baby.'

**

A/N: Warning! [R18+] This part of the story may contain scenes not suitable for young and/or sensitive readers. Read at your own risk! 

__

I was sitting outside room 417, beside its door waiting for Kris to open up for me again. With me, was a lunch box of dish that I made for her. 

"Ma'am? Bakit po kayo nakaupo riyan?" Tanong ni Dan na kanina ko pa inutusan ng bulaklak ngunit ngayon lang dumating. 

“I was waiting for you! What took you so long?” inis na sambit ko at hinablot ang bulaklak sa kanya. 

“I’m sorry Ma’am.” nakayukong hingi na paumanhin ni Dan. I nodded at him and signaled him to go. 

I pressed the doorbell of Mikaela’s dorm three times and waited for it to open. Binuksan iyon ni Mikaela at mabilis akong sumilip sa loob upang makita si Kris. 

“Where’s Kris?” I asked. I didn't even bother to look at Mikaela, my eyes were busy looking for Kris. 

“Nasa loob, ayaw kang makita.” mahinang sagot ni Mikaela kaya binaba ko na ang tingin sa kanya. Mas matangkad ako ng konti kaya medyo nakatingala siya sa ‘kin ngayon. 

“I cooked her something. Pwede mo bang dalhin ‘to sa kanya.” alok ko at hindi naman nagdalawang isip si Mikaela na kunin iyon. Ganun din ang bulaklak na dala ko. 

“San ‘to galing? Sayo ba o sa ‘kin?” tanong niya at nagkibit balikat lang ako. 

“She’s so smart, hindi siya maniniwalang sayo yan galing.” sumandal ako sa frame ng pinto niya at sa ikatlong pagkakataon ay sumilip ako sa loob, nagbabaka sakaling makita ko si Kris. 

“Yeah she’s smart. That’s why I like her.” my sharp eyes immediately darted to her. How dare she say that in front of me?!

“Just don’t do anything stupid to her, I swear Mikaela I’ll kill you.” 

“Come on, Gayle. Tanggap ko naman na ikaw yung gusto niya. I just don’t want to tolerate you.” 

“Buti at nagkakaintindihan tayo
Mikaela.” 

“Don’t worry, Gayle. I know my limits. Isa pa, I may have her attention right now but I can’t have her heart.” her voice sounds sad. She looked at the bouquet she was holding. 

“I feel bad about you, Mikaela. But I don’t share so… Can you call her? I just want to see her before I go to bed.” inirapan niya ‘ko. 

“Tsk. Ang corny mo.” reklamo niya ngunit sumunod naman. 

She called Kris in their room at iniwan kaming dalawa para makapag-usap. 

“Ano pa pong kailangan mo, Ma’am?” she asked while scratching her arms. 

“What? Marami bang lamok dito?” tanong ko saka hinawakan at suriin ang namumula niyang braso dahil sa pagkamot niya. 

Agad niya iyong binawi. “I’m asking you, what do you want?” 

“You. A kiss from you.” I playfully pouted at inirapan lang niya ako. Napatigil ako saka napakamot sa batok dahil sa hiya. 

Siya na ang nang-iirap ngayon? 

“Umuwi ka na, Ma’am. Gabi na hindi ka ba napapagod?” I shook my head. 

Actually, I am tired cleaning those rags this afternoon but I want to see her. I haven’t eaten anything yet since this afternoon and I’m sleepy already. 

Our Ending [OUR SERIES #1]Where stories live. Discover now