သစ္စာနွယ်တော်ပျော်မွေ့ရာ[ ‌Completed]

၁၉။ အမေ!!

Uni
ရာဇဝင်စံအိမ်၌ဝယ်ယနေ့အဖြစ်အပျက်ကို ကျေနပ်အားရစွာ အောင်ပွဲခံလျှက်ရှိသည်။

ဦးရာဇဝင် ယနေ့ည မြို့အုပ်မင်းပေါက်စဖြစ်ပျက်သွားပုံကို ကျေနပ်အားရလို့မဆုံးပေ။ ဤသည်ကြောင့် ဂိုဏ်းသားအားလုံးကို တစ်ပတ်လွတ်လပ်ခွင့်ပေးပြီး ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲကျင်းပနေလိုက်သည်။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဂုဏ်ပြုသည့်အနေဖြင့် ဘိလပ်က ဝယ်လာသည့် ဘိလပ်နှစ်ချို့ဝိုင်ကို ဖောက်ပြီး စားတော်ပွဲကျင်းပနေသည်။

ဦးရာဇဝင်‌သည်ပျော်ရွှင်နေသလောက်တိတ်ဆိတ်နေသောသမီးဖြစ်သူကြောင့်အကုန်လုံးအပြည့်အဝမပျော်ရဲကြပေ။

" သမီး မုန်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဧည့်ခံပွဲကနေ ပြန်လာတည်းက သမီးမျက်နှာမကောင်းဖူးရယ် ဒယ်ဒီ့ကိုပြောပြလေ ဒယ်ဒီသမီးကို စိတ်ထိခိုက်အောင်လုပ်ပေးတဲ့သူတွေကို အကုန်သတ်ပေးမယ်"

အဖေ့ရဲ့စကားကြောင့် မုန်း လက်ထဲမှာညှပ်ထားသည့်ဘားမားစိတိတ်ကို အရှေ့စားပွဲမှာတင်ထားသည့်ဆေးလိပ်ပြာခွက်ထဲသို့ အားနဲ့ဖိပြီးထိုးချေလိုက်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာ ထိုင်နေသည့်ဖခင်မျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ပြီး သူမသိချင်နေတဲ့မေးခွန်း၏ အဖြေကို အမေးထုတ်လိုက်သည်။

" ဒယ်ဒီ ..အမေက တဂယ် သေသွားတာရော ဟုတ်ရဲ့လား.."

စကားအဆုံးမှာ သူမရဲ့ဖခင်ရဲ့လက်ထဲမှာဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ဝိုင်ခွက်လေးမှာမြေခသွားရတော့သည်။

ဦးရာဇဝင် သမီး၏ မျက်နှာကိုပြန်လည်စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ အမုန်းတရားတွေနဲ့ပြည့်နှက်နေခဲ့သည်ကြောင့် အမှန်တရားတွေကို ရင်ထဲမှာပြန်လည်မျိုချလိုက်ရသည်။

" မဟုတ်..မဟုတ်တာ သမီးရဲ့ သမီးအမေက သမီးငယ်ငယ်တည်းက ဆုံးသွားတာလေ !"

သူမဖခင်၏ စကားကြောင့် ကျွန်းခုံကြီး၏လက်ရန်းကို တင်းကျပ်စွာဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။

" ဪ ဟုတ်သလား "

" ဟုတ် တာပေါ့ သမီးရဲ့ သမီးငယ်ငယ်လေးတည်းက သမီးရဲ့အမေက ဆုံးပါးသွားတာရော ဒါနဲ့ဘာလို့ တစ်ခါမှမမေးဖူးတဲ့အမေကို မေးနေတာလဲသမီး"