A Hundred Billion Worth

Kabanata 17

Kabanata 17

Age

Madaling araw na ng tuluyan na kaming huminto ni Caspian at magpahinga sa loob ng kuwarto niya. Ang kuwarto niya ay madilim but it feels cozy and comfortable.

Buhat-buhat niya ang walang saplot kong katawan at dahan-dahang inilapag sa kama.

He helped me with the sheets to cover my body before he lay beside me. Cuddling me in his arms like a baby. Naramdaman kong isiniksik niya ang mukha niya sa leeg ko habang mahigpit na nakapulupot ang dalawang braso niya sa bewang ko.

Bumaba ang mukha niya mula sa leeg ko papunta sa dibdib ko.

"I love your scent..." he murmured as he inhaled my bare chest.

"Stop that, wild guy." saway ko sa kanya at mas ginulo ang magulo niyang buhok.

Iniwan namin ang library kanina na sobrang kalat at ang daming nahulog na libro mula sa shelf kung saan niya ako tuluyang pinasok at inangkin. Sobrang wild niya, na halos abot hininga na ako sa bawat paggalaw niya.

I was just about to moan but he slammed his thing to my pearl that made my moan delayed into something new.

Parang ayaw niya talagang magsayang ng kahit isang segundo.

"Get ready. We're going to the hacker's field. Since you did it with me, you're now officially a member of my organization," biglang naging seryoso ang boses niya. He's really true to his words. Pero nababakas pa rin sa boses niya ang hindi pagsang-ayon sa kagustuhan kong makapasok sa organization.

"I'm in a big trouble, Caspian and I know it." hinaplos ko ang buhok niya. Natigilan lang ako nang iniba niya ang position namin. Inilagay niya ang braso sa ilalim ng ulo ko at ngayon ay magkaharap na ang mga mukha namin. Naramdaman ko ang kamay niya sa hita ko. He left it up and put it on his. Nakapatong na ang tuhod ko sa kanya. Pagkatapos ay iginapang niya ang kamay niya sa bewang ko.

Napapikit ako sandali nang may naramdaman ulit. Ang sakit pa nga e, tinatawag na naman ako ng init ng katawan.

I need to put at least nine inches distance between us. Speaking of nine inches...

Nevermind.

Akmang pipikit na ako ulit upang matulog ngunit pinigilan niya ako kaya tinapunan ko siya ng masamang tingin kahit medyo madilim pa rito sa loob ng kuwarto niya.

"Don't sleep," he whispered in a hush tone.

'Yong boses niya ay parang hinihele naman ako kaya sinong tao ang hindi makakatulog no'n? Hindi tao ang hindi makakatulog no'n.

Buong gabi akong pagod at umiyak pa ako sa isla bago pa man kami nakarating dito tapos pinagod niya pa ako ng husto. Inaantok na ako, anong akala niya sa akin? Robot?

Hindi ba napapagod 'yang alaga niya sa kakatayo? Ang tigas din pala ng ulo ng alaga niya e. Paano ba patutulugin 'yan?

"Listen, Khione."

"I'm sleepy."

Huminga siya ng malalim at mabilis kong naimulat ang aking mga mata nang dahan-dahang gumapang ang kamay niya papunta sa pribadong parte ng katawan ko. The most sensitive part of my body, no please. I'm tired. Not now.

Maybe next week?

"Marami ka pang dapat malaman sa pinasukan mo, Khione. I'm going to explain everything to you, bago pa man sumikat ang araw," aniya at mabilis na ibinalik ang kamay niya sa bewang ko nang tinabig ko ang kamay niya.

"'Pag ako nainis sa'yo, Caspian. 'Di ka na talaga sisikatan ng araw." I hissed and kicked his feet that tried to cage mine.

"Tinatakot mo ba ako?" Malamig na sabi nito sa akin na kahit sa dilim ay ramdam ko ang malamig na paraan ng pagtingin niya sa akin.